09.07.2016 – lopikerwaard – 39 km

Gisteren en eergisteren is er al lekker gefietst. Na gisteren heb ik nog eens na zitten denken over de fiets en over de oude Fuji fiets. Ik heb besloten om in ieder geval vast de pedalen eens om te zetten, om te kijken of dat uitmaakt. Zo ja, dan kan ik altijd nog nieuwe kopen. Ik verpest niks aan de Fuji als ik de pedalen omzet, dus dat kan ik gewoon doen. We besluiten dus om in de vroege ochtend eerst boodschappen te doen en naar de fietsenwinkel hier te gaan. We willen de Fuji daar graag brengen om de speling uit de naaf te krijgen. Voor de zekerheid neem ik de Santos ook mee, zodat de fietsenmaker misschien – als hij tijd heeft – even de pedalen kan omzetten en naar het stuur kan kijken. Als hij het stuur zou kunnen afzagen dan ga ik dat ook laten doen want we weten nu zeker dat het stuur echt te breed is.

Als we de winkel binnenkomen, is er eerst een beetje rare toestand doordat de man heel vreemd reageert op een collega. Als ik de collega in bescherming probeer te nemen omdat hij mij wel degelijk aan het helpen was, wordt hij helemaal bozig. We zijn er een beetje beduusd van, maar de vorige keer toen we het spiegeltje daar kochten, merkten we al dat het een beetje eigenaardige man was. Maar hij zou even water gaan drinken zodat hij straks weer helemaal gereset bij ons komt. Daar wachten we dan maar even op. ‘Ik ben straks een ander mens’ vertrouwt hij ons toe. Na zijn glaasje water, gaan we naar onze fiets kijken die buiten staat omdat fietsen niet de showroom in mogen (zelfs niet met droog weer). Hij kijkt naar de speling van het achterwiel en gaat het proberen de komende dagen. Dat spreken we dus vast af. Dinsdag klaar. De Santos komt tevoorschijn en al snel staat hij te meten aan het stuur en is hij aan het rommelen met de grepen en de versnellingen en handvatten. Alles zit op een andere afstand van elkaar, dat hadden wij ook al gezien. Hij vergelijkt met de Fuji en maakt de Santos ongeveer zo na. Het stuur is inderdaad wel erg breed, dat vindt hij ook. De snelheid waarmee hij meet, de handvatten stelt en alles doet is opvallend. Die kerel van de andere winkel deed alles zo sloom en onervaren. Echt een verschil. Na een poosje zitten de pedalen er op en heeft hij wat aan het stuur gedaan. Zagen wil hij ook wel maar dan moeten we het zeker weten en hij moet er even de tijd voor krijgen. Voor nu ben ik tevreden. Eerst maar eens kijken of die pedalen iets uitmaken en of dat helpt. Zo gaan we dus in de middag op pad voor een kort rondje in de buurt en kiezen we voor de Lopikerwaard vanaf Schoonhoven. Eigenlijk wilden we met de kano op pad maar vanwege de wind gaan we dus maar meteen op pad met de fiets. Grappig genoeg hebben we een deel van de route die we nu gaan fietsen ook met de kano gedaan (en een drone opname van gemaakt).

De parkeerplaats was snel gevonden namelijk bij het voetbalveld waar we al eerder stonden voor de kano tocht. Vanaf daar zullen we vertrekken richting Haastrecht langs de Vlist. Ik ben erg benieuwd want op de kaart leek het wel erg veel ‘weg’.

klik voor groot

Al snel rijden we Schoonhoven weer uit. Eigenlijk zien we dus niets van het dorpje dat heel leuk schijnt te zijn. Maar we gaan eerst richting Haastrecht nu. We rijden langs de Vlist en dat is prachtig. We herkennen veel van de kano tocht. De weg is rustig want de auto’s rijden vooral aan de andere kant van het water. Er rijden wel fietsers (die soms midden op de weg blijven rijden) maar het valt nog erg mee. Al snel rijden we langs de molen die we ook met de drone gefilmd hebben destijds.

klik voor groot

We zien veel watervogels op de Vlist en schapen in de weides tussen de boerderijen.

klik voor groot

Waf ligt prinsheerlijk in haar kar met de voorkant open. Zij vindt het allemaal wel OK. Straks weer lekker even uitlaten. Inmiddels rijden we alweer richting de molen van Haastrecht waar ons eindpunt was met de kano. Rechts van ons is een natuurgebied met veel vogels. Jammer genoeg hebben we geen verrekijker in de tas zitten. Volgende keer meenemen.

klik voor groot

We slingeren even door een woonwijkje en rijden daarna ineens door het oude deel van Haastrecht. Wat een mooi dorpje!

klik voor groot

We gaan na Haastrecht een dijk op en rijden even later een stukje naar beneden richting het water en rijden langs het water met plezierjachten. Een mooi fietspad en ook een mooi punt om even te stoppen voor een plakje meegebrachte cake en wat water voor ons en voor woef. Inmiddels zit er ruim 10 km op en voel ik nog niets. Zouden die pedalen nu echt zoveel uitmaken? Het is wel opvallend hoe anders het rijdt. Bizar en ik ben benieuwd of het nu de hele weg beter blijft rijden.

klik voor groot

Na dit intermezzo gaan we weer verder met onze route. Eerst richting Hekendorp en daarna richting Oudewater. De route is eigenlijk erg mooi en ook vrij rustig. Dat hadden we vooraf niet gedacht toen we op de kaart keken maar het is echt de moeite waard. Dat dit ook weer zo dicht bij ons is. Zo zie je maar hoe slecht je Nederland kent. Er valt hier nog genoeg te ontdekken en te rijden. En zo lekker vlak ook!

klik voor groot

Oudewater blijkt ook een mooi dorp te zijn met mooie kades en gebouwen.

klik voor groot

De route gaat vlot en na Oudewater zien we een parkeerplaats bij een soort natuurgebied. Dat blijkt Willeskop te zijn waar ook altijd veel vogels zitten. We zetten de fietsen even aan elkaar vast en gaan een klein stukje wandelen met woef zodat ze even kan rennen en kan plassen. Dat is voor ons ook wel lekker. Grappig genoeg heb ik nog steeds geen last van het fietsen terwijl dat tot en met gisteren wel zo was. Tot nu toe ben ik dus voorzichtig optimistisch dat we er nu daadwerkelijk bijna zijn.

klik voor groot

Na de korte pauze gaan we weer op weg richting Polsbroekerdam. We moeten weer even stoppen omdat mijn veter ineens vast blijft zitten aan het voorblad en S. even een broodje uit de tas wil pakken. Dat betekent dus weer op gang komen maar dat gaat redelijk.

klik voor groot

Inmiddels waait het behoorlijk en dat merk ik goed. Valt niet mee zo maar het is verder heerlijk weer en we fietsen richting Lopik. Daar zijn we ons overigens niet van bewust maar ineens zie ik de mast staan die met Kerstmis altijd verlicht wordt.

klik voor groot

Lopik is verder geen bal aan en groot is onze verbazing wanneer we ineens een trap op moeten. Eerst naar beneden en daarna naar boven. Naar beneden trek ik de fiets en kar gewoon naar met me mee en naar boven trek ik de fiets over de goot met de kar over de trap. Woef is uiterst braaf en loopt gewoon netjes met me mee. Dat blijft bijzonder want voor hetzelfde geld rent ze blij de straat op ofzo. Eigenlijk sta ik er nauwelijks meer bij stil hoe ontzettend braaf ze eigenlijk is.

klik voor groot

Na Lopik slaan we rechtsaf de dijk op langs de Lek. Dat is even steil en ik zie mijn hartslag naar 132 kruipen. Het maximale dat ik haal op een fietsroute dus dat is keurig. Meteen als we vlak rijden, is de hartslag ook weer terug in de 115 regio. Het fietspad langs de Lek is prachtig maar we hebben wel wind tegen. Volgende keer moeten we daar dus op letten want we hadden de route beter tegen de klok in kunnen rijden met deze harde wind. Maar we ploeteren dapper voort en genieten van het uitzicht.

klik voor groot

Het is erg mooi en we zijn op weg terug naar Schoonhoven. Knooppunt 10 moeten we hebben en enkele keren zien we al een alternatieve route naar knooppunt 10. Die laten we links (of liever rechts) liggen maar na een tijdje begint de Lek ook te vervelen door de harde wind. Als we er bijna zijn, zien we een pad naar beneden richting Schoonhoven en weer met een bordje richting knooppunt 10. Ik kijk op de kaart en we besluiten dat we dat pad gaan nemen. Lekker onderlangs en even uit de wind. Kijkend op de kaart denk ik ook wel te weten hoe we weer bij de start uit moeten komen via een beetje mooie route. Aanvankelijk rijden we daarbij even verkeerd maar al snel zitten we op de juiste route. Het pad onderlangs is mooi en daarna rijden we weer langs de Grote Gracht in Schoonhoven terug naar de parkeerplaats.

klik voor groot

Ik ben net iets eerder op de parkeerplaats dan S. omdat hij nog een foto maakt van het kerkje en zo kan ik nog een foto van hem maken. Na een kleine 39 km staan we weer bij de auto. Leuke route en niet vermoeiend. En beter nog: ik heb deze keer dus geen last gehad van het fietsen. Blijkbaar maken de pedalen echt iets uit. Dinsdag even een afspraak maken om het stuur te laten afzagen en dan nog eens kijken hoe het allemaal gaat. S. gaat de fietsen op de auto zetten en daarna gaan we tevreden huiswaarts.

klik voor groot