Het is al 8.30 als ik wakker schrik. Ik werd vannacht om 1.30 wakker van kramp in mijn bovenbeen maar ben daarna toch weer in slaap gevallen. Om 6.30 gaf ik woefje te eten en aangezien ze nog lekker ging slapen, ben ik dat ook gaan doen. Ze geeft wel een seintje als ze eruit moet en ook naast me hoor ik nog lekker ronken.
klik voor groot
Maar nu kom ik toch maar langzaam op gang dan. S. is er ook al uit en ik kleed me snel aan. S. gaat even met wafje wandelen en ik ga mijn tanden poetsen.
klik voor groot
De app heeft zijn werk gedaan want het zonnetje schijnt al uitbundig en de tent staat precies goed. Het is heerlijk rustig om ons heen. Vogeltjes en een stromend beekje. Wat wil je nog meer? Dit is nu echt genieten. We hebben geen haast, dat Berwick halen we echt wel vandaag. We gaan dus eerst rustig ontbijten. S. eet scrambled egg en ik neem rijstepap met aardbeien. Dat vind ik akelig zoet. Het ei blijft favoriet denk ik. We drinken er warme choco bij. Gelukkig hebben we een hele voorraad ingeslagen een paar weken geleden, want we drinken dit inmiddels ook tijdens kano tochtjes.
klik voor groot
Waf ligt heerlijk op haar noblecamper op het gras in het zonnetje en heeft het duidelijk naar haar zin. Gelukkig zijn de tenten weer droog en is het gras ook droog. Geen condens, niks.
klik voor groot
Na het ontbijt gaan we rustig de boel opruimen. Het is al ruim na 10 uur. Eigenlijk moeten we het terrein verlaten om 10.30 maar ik geloof niet dat er echt een probleem hier is. Straks nog even langs de receptie om te betalen en dan op weg.
klik voor groot
Na de betaling van 15 pond voor de twee tentjes gaan we op weg. Het is inderdaad al 11 uur als we rechtsaf slaan naar de weg en richting Belford rijden en daarna via Fenwick naar Holy Island, de attractie van de dag.
klik voor groot
Het is prachtig weer, het zonnetje schijnt uitbundig en het is knetter warm. S. rijdt met korte mouwen en ik heb een lange mouwen shirtje aan en een petje op. We hebben ons netjes met factor 50 ingesmeerd toen we vertrokken. Overigens verwissel ik al snel mijn lange mouwen shirt voor mijn korte mouwen adidas shirtje.
Vlak voor de spoorwegovergang loopt mijn ketting eraf. Gelukkig kunnen we even rustig op een inham staan en we moeten toch wachten voor een trein. Gelukkig geen vieze handen, want de handschoentjes die we bij de pondshop wilden kopen voor in het fietstasje, konden we niet krijgen.
klik voor groot
We moeten vlak voor Belford even de A1 oversteken maar er komt geen enkele auto aan en we hoeven zelfs niet af te stappen. Dat is wel een meevaller. Maar daarna gebeurt het. Een klim van… 17%. Ik zie het bordje, ik zie de weg en ik stap meteen af. Daar ga ik niet eens aan beginnen.
klik voor groot
Waf gaat uit de kar en loopt braaf op de stoep mee. Volgende keer een langer riempje aan haar harnasje. We zien van links twee racefietsers ook met de fiets aan de hand de helling opkomen. We zijn dus niet de enige gelukkig.
klik voor groot
Als we rechtsaf slaan, rijden we op een hele rustige weg met een fantastisch uitzicht. Met dit mooie heldere weer is het echt schitterend. We zien al het castle op Holy Island in de verte liggen. Daar gaan we heen!
klik voor groot
Inmiddels is het al 12 uur en we besluiten te stoppen op een mooi punt om woefje eten te geven en even zelf wat te drinken. Achter ons is het uitzicht echt geweldig. Ook hier dus weer tijdverlies….
klik voor groot
Maar na een kwartiertje zijn we weer op weg. We rijden door Detchant waar ik ook zo vaak heb gelopen met woef.
klik voor groot
Straks rechtsaf richting het bos en richting Fenwick. Ik liep hier ook op de St Cuthberts route maar dan door het bos natuurlijk en niet over de weg. Als we af willen slaan staat er ineens een bord met een diversion en een melding dat de weg afgesloten zou zijn. Niet zozeer de weg, maar een brug. Brug? We stoppen en turen op de kaart. Welke brug? Welk water? De omleiding loopt via de drukke A1. Dat kan niet de bedoeling zijn voor fietsers toch? Wat nu?
klik voor groot
We besluiten door te rijden. Het is een prachtige weg die vriendelijk op en neer golft maar de andere kant op toch niet zo lekker zal rijden als we terug moeten. Twee racefietsers halen ons in en komen we niet meer tegen. Zouden wij dan ook verder kunnen? Omdat het zo heerlijk rustig is, laten we woef een klein stukje meelopen zodat ze kan plassen.
klik voor groot
Dan ineens zien we de opbreking. Compleet met hekken en al. Er staat een man bij die ons vertelt dat we terug moeten over de A1. Maar die race fietsers dan? Hij vertelt dat ze die geholpen hebben maar dat wij te zwaar zijn zo met de kar. Welnee, de kar kan eraf en kan klein en de fietsen vallen ook wel mee. Please?? Zo gebeurt het ook en al snel is woef uit de kar, is de kar losgekoppeld en worden alle spullen door de mannen over de open brug gedragen over een smalle balk. Wij vinden het niet zo spannend allemaal maar als er iemand invalt, hebben zij een probleem natuurlijk. Er komt toevallig nog een dame aan op een racefiets en ook zij heeft geluk en wordt geholpen. Wij zijn blij. S pompt de band van de doggyride weer eens op en daarna fietsen we verder. Heerlijk rustig zo zonder auto’s natuurlijk en de route is erg mooi.
klik voor groot
Om 13 uur rijden we door Fenwick.
klik voor groot
Op mijn run naar Holy Island had ik een prachtig stukje route door de weilanden en nu krijgen we ook een erg mooi stukje binnen door.
klik voor groot
We komen de dame op de racefiets weer tegen die ons vraagt of ze nou straks alsnog de A1 moet oversteken. Ja, wel oversteken maar het stukje langs de A1 zal misschien 100 mtr zijn. We kijken op haar kaart en op onze kaart en uiteindelijk besluit ze de 1 route ook maar gewoon te volgen richting Holy Island (ook haar bestemming). Ik krijg de indruk dat wij onze route beter voorbereid hebben want die hele route 1 lijkt een nieuwtje voor haar.
Al snel zijn we bij de A1 maar daar blijk een keurige oplossing te zijn voor de fietsers. Oversteken met midden platform waar je kunt wachten eventueel en daarna parallel over de weg langs het bezinestation. Geen eng gedoe langs de A1 dus en al snel rijden we richting Holy Island. We boffen qua planning, want het is safe crossing tot 16.50 en we hebben dus tijd om het eiland te bezoeken met de fiets over de causeway.
klik voor groot
Het is nog steeds mooi weer overigens en we besluiten eerst een hapje te gaan eten bij Barn at Beal vlak voorat we de causeway op gaan rijden. Als we eerst Holy Island doen, moeten we immers weer terug naar Barn at Beal om weer op de route te komen en dat is niet handig.
klik voor groot
Bovendien is het nu nog mooi weer en we kunnen alleen buiten eten met woef. Zo zitten we dus om 13.50 aan tafel in het zonnetje. Helaas lezen we de menukaart verkeerd en bestellen een vegetarische lasagna. Maar het is best lekker en in ieder geval warm. Maar qua lunch heb ik dus niet zo’n goede hand van kiezen deze trip.
klik voor groot
Na de lunch gaan we verder richting de causeway. We nemen braaf het fietspad naast de weg maar dat is een beetje kloterig pad met kiezels en rommel. Maar even later rijden we dan toch de causeway op. En dat wordt bikkelen. Wat een wind tegen ineens en het is nog ijskoud ook.
klik voor groot
Ik herinner me dit van de St Cuthberts way. Kwam ik in mijn korte broekje aanlopen en liep ik ineens tussen alle dik ingepakte wandelaars. Brrrrr. Maar niet zeiken en doorfietsen. Na 3 km gil ik tegen de wind in dat S. misschien wel eens voorop kan gaan fietsen als stormram en dat scheelt een stuk. Hij gelooft alleen niet dat we pas op de helft zijn! Maar we hebben echt 7 km nodig van de lunch plek naar de priory op het eiland en daarvoor hebben we meer dan een half uur nodig. De accu van de camera van S. is ineens leeg en die laden we op met mijn powerbank. S. neemt mijn camera voorlopig dus ben ik even zonder kiekdoos.
klik voor groot
Maar natuurlijk komen we hier ook gewoon weer op de plek van bestemming en om 14.50 rijden we het dorpje in en rijden we naar de priory die S nog nooit gezien heeft. Een drone opname hiervan gemaakt afgelopen winter staat hier
klik voor groot
We maken wat foto’s en gaan daarna naar het castle.
klik voor groot
We laten woef weer lekker los lopen en dat vindt ze heerlijk. We kijken even in de tuin maar daar is net een klas de boel onveilig aan het maken en daarna gaan we weer terug.
klik voor groot
Als we bij het hek terugkomen, staan de fietsen er gelukkig nog. We konden alles ook wel zien van een afstandje maar dat zegt niets natuurlijk. We gaan weer terug naar het dorpje. Bij de toiletten maken we even een stopje nog en natuurlijk wordt de doggyride weer opgepompt.
klik voor groot
Gelukkig gaat de terugreis over de causeway een stuk sneller met de wind nu in de rug. De weg blijkt ook een stukje te dalen nu, dus de heenweg was dubbel zwaar daarom. In no time zijn we weer aan de andere kant. Net na 16 uur zijn we alweer van het eiland af.
klik voor groot
Ik ben erg benieuwd naar het vervolg van de route want als ik op de kaart kijk, zie ik vooral duinen en paden en geen echte wegen. Maar route 1 loopt echt zo dus misschien vergis ik me wel.
Het begin is lastig te berijden maar wel prachtig. Ik ben hier nog nooit geweest en we kijken onze ogen uit. Heel open maar echt mooi. We moeten een smal bruggetje over met vervelende hekken maar het rijden gaat wel aardig hier. Dit eerst stuk valt dus nog wel mee. De wind is nog steeds stevig maar niet meer koud hier.
klik voor groot
Het pad is afwisselend en fraai. Niet alles is even toegankelijk met de fiets. Ik scheur ergens over een graspad en dat gaat goed ook met de kar. Maar zodra er alleen een smal strookje is en links en rechts hoge opstaande grasranden komen, stap ik af. Woefje dan maar lekker even laten rennen. Wij kunnen ergens wel heel rustig weer verder fietsen en wafje hobbelt letterlijk als een hobbelpaard mee. Ze vindt het prachtig. We kijken op de kaart hoe ver dit rare pad is en waar we haar dan eten zullen geven en weer in de kar kunnen doen. Vandaag houden we er dus echt rekening mee dat ze niet hoeft te rennen na het eten. Ook wordt het bandje weer opgepompt maar tot nu toe gaat het allemaal goed nog met de doggyride. Wel een goede les.
klik voor groot
klik voor groot
We zien nog een loslopende koe die gelukkig niet eng is en een een of ander raar bouwsel. Het is wel echt een mooie fietsroute en wat zijn we gelukkig geweest vandaag met het weer!
klik voor groot
Dan ineens zien we de zee in de diepte. Wat ongelooflijk mooi hier. We stappen af om te kijken. Er staan enkele auto’s waar mensen in zitten die de krant zitten te lezen. Ik vind dat altijd heel grappig om te zien. Maar genieten doen wij ook, alleen dan gewoon in de buitenlucht met ons fietsje.
klik voor groot
Het pad daarna is niet te doen. Waf gaat uit de kar en we geven het op. Het zal niet lang duren dus het is gewoon een kwestie van niet zeiken en doorlopen ook al gaat het niet snel. Ineens komen we een meisje tegen dat ook haar fietsje duwt. Het is inmiddels ruim na 18 uur en ze vertelt ons dat ze naar Bamburgh wil fietsen met haar bepakte fiets. We zijn nogal verrast. Ook al zijn wij extreem traag, met deze paden gaat ze Bamburgh echt niet halen voordat het donker is. Zelfs niet over de A1. We doen de suggestie dat ze bij Barn at Beal gaat slapen met de tent, de plek waar wij gegeten hebben tussen de middag. Dat lijkt me al uitdagend genoeg qua afstand nu. Als zij op dit pad niet kan fietsen, kan ze dat verderop ook niet. Ik gaf het alleen op vanwege de kar. Ik ben benieuwd waar ze is uitgekomen uiteindelijk en weer ben ik verrast door het gebrek aan realiteitszin en voorbereiding van een route. Dan doen wij dat toch een stuk beter.
klik voor groot
Inmiddels komt er een dorp in zicht en heel in de verte zien we ook Berwick al liggen. Het is ook niet ver meer. Jammer van dit laatste slechte pad maar daar doen we niks aan natuurlijk.
We komen bij Spittal en zien de mooie promenade langs de zee in de diepte liggen. Prachtig plekje.
klik voor groot
Dan kunnen we eindelijk weer op de fiets stappen voor ons laatste stukje. We een gek idee eigenlijk dat we er nu bijna zijn en toch ook wel weer jammer. Het geeft toch een gevoel van vrijheid ook, dit soort gekke avonturen.
Na Spittal zien we de drie bruggen van Berwick. Helaas hebben we tegenlicht van het avondzonnetje en kunnen we geen mooie foto’s maken.
klik voor groot
Ook blijkt dat de laagste brug die we wilden nemen eenrichting verkeer is maar we besluiten het voetpad te nemen en de fiets dan maar even over de brug te duwen (ook al zouden we best tegen het verkeer in kunnen fietsen op de stoep daar).
klik voor groot
Berwick ziet er best aantrekkelijk uit zo van deze kant met het kerkje en de mooie vestingmuren. Na de brug weten we even niet meer hoe we verder moeten en we kijken op de kaart en vragen de weg. We moeten even linksaf na de brug maar dat blijkt geen makkie. Zo gigantisch steil, daar kunnen we niet fietsen. Waf weer uit de kar en duwen maar!
Na de klim gaat het snel en zo fietsen we door Berwick en zijn we al bijna bij het station. Wat een gek idee eigenlijk en wat was het weer leuk. Na bijna 120 km staan we weer bij de auto die rustig in het zonnetje staat te blikkeren op de parkeerplaats.
klik voor groot
In no time ruimen we als geoliede machine alles op. Drager op de auto, tassen van de fietsen, alle losse spullen van de fietsen (bidons, navigatie, tellers pompjes etc) in een tas etc. S. haalt de doggyride uit elkaar en doet deze weer in de tas. Binnen 15 minuten zijn we klaar en rijden we het parkeerterrein af. Onze gezichten gloeien van het fietsen en van de zon maar na even lekker wassen thuis, blijkt dat we gelukkig totaal niet verbrand zijn door ons brave insmeren onderweg.
klik voor groot
Thuis maak ik een lekkere maaltijd en kijkt S naar het bandje van de doggyride. Er zitten twee gaten in dus morgen gaan we even een nieuwe binnenband halen.
klik voor groot
Geweldig avontuur en heel geslaagd. Wel realiseren we ons dat we beginners geluk hebben gehad onderweg. Geen technische problemen behalve tweemaal een ketting eraf en de doggyride die wat lucht nodig had. De cursus begin juli lijkt erg welkom zodat we iets meer weten over techniek en reparaties onderweg. Ook moeten we nu nodig de fietsen schoonmaken zodat we weer met schone kransjes en ketting rijden. Misschien vervang ik het hele remsysteem van mijn fietsje, daar ga ik nu over nadenken.
Op naar het volgende avontuur
Gegevens:
* 118 km
* droog weer, weinig wind alleen op de causeway
klik voor groot
