Vandaag vertrekken we voor de tweede keer voor een leuke fietstocht. Vorige week hebben de 4 abbey cycle route gefietst. Dat hadden we goed voorbereid en daar hadden we ook een beetje naar toe geleefd samen. Het ging prima. We zijn twee dagen onderweg geweest en hebben veel gezien. Gelukkig geen technische problemen met de fiets alleen ging het schakelen op mijn fiets niet optimaal en liep de ketting er eenmaal af. Maar verder niks bijzonders.

Toen we thuis kwamen, kriebelde het eigenlijk weer. Zouden we nog een tochtje gaan maken als we hier toch nog zijn? Ik nestelde me achter de computer en keek naar het weer. Dat zag er niet gek uit. We hadden alleen als vast punt in de week nog een trip naar Isle of May dus 7 juni zou afvallen. Daarvoor dan? Of woensdag en donderdag? Het weer zag er goed uit. Ik prikte dat voorlopig als fietsdagen en ging verder kijken. Stukje John Muir route? Ik pakte het boekje erbij dat ik gekocht had. Zag er op zich goed uit. Ik had zelf al gekeken naar een stukje voor een run met overnachting. Maar ik zou al een deel kennen en een deel leek ook niet zo fraai. Verder naar de kust dan? Hadrians Wall ofzo? Coast to Coast? Iets combineren? Zo zit ik achter de computer te zoeken en te rommelen met routes, afstanden en opties. S. kijkt ook mee natuurlijk. Ik tuur nog eens op de kaart. Fietsroute 1 gaat langs de kust. Misschien makkelijker qua hoogteprofiel dan wat we vorige week gedaan hebben. Ik reken etappes uit en bedenk hoe we dan naar de start of finish komen. Zo krijgt ons plan langzamerhand vorm. Het wordt de fietsroute 1 langs de kust van Alnmouth terug naar Berwick upon Tweed vanwege de stations. Als ik aan het lopen ben, bedenk ik hoe we het kunnen doen qua start.

Ik breng S. met woef en fietsen naar Alnmouth, rij de auto terug naar het station in Berwick en kom terug met de trein naar Alnmouth. Dat kost 5 pond en duurt 19 minuten met de trein plus de 40 minuten met de auto. Uurtje dus waarin S de kar en de fietsen kan klaarmaken. Maar dan blijkt de snelle trein ineens alleen vroeg in de ochtend te rijden of pas 4 uur later om 12 uur. We laten dat probleem even liggen en gaan zoeken naar een overnachting plek. Voor mij twee opties: Belford en Budle Bay. Seahouses laat ik links liggen omdat ik geen zin heb in de drukte van Springhill Farm en Beadnell is vreselijk zo langs de weg. Ik krijg van twee campsites snel antwoord. Beide even duur (goedkoop) en een van beide zou erg rustig zijn en is ook wat dichterbij. Het wordt dus Budle Bay en daarmee is het plan grotendeels klaar.

Dagafstand voor dag 1 zal rond de 55 km zijn en voor dag 2 rond de 50 km. Prima te doen weten we inmiddels. Maar dat gedoe rond de start en finish houdt ons nog even bezig. We voeren de afstand eens in in de taxi fare calculator. De kosten blijken 55 pond te zijn. Misschien is dat een optie? Als uiteindelijk blijkt dat een bus voor 2 personen, een hond, twee fietsen en alle tassen niks meer kost dan een taxi voor 1 persoon is de beslissing snel gemaakt: we rijden met de auto naar Berwick en laten de hele bups met de taxibus naar Alnmouth brengen. Daarmee is alles klaar. Tot slot maak ik na een dag nog 1 wijziging in ons plan en maak Warkworth het startpunt (nu we toch niet meer gebonden zijn aan een station) omdat Warkworth een leuk dorpje is met een fraai castle. Klaar!

Laat het nu dan maar gauw 8 juni worden met mooi weer.

En dat wordt het al snel. We hebben alles al de 7e klaar gemaakt omdat we die dag nog naar de vogels zijn gaan kijken op Isle of May. De paklijst en verdeling over de tassen staat hier (link). In de ochtend zijn we keurig op tijd klaar en voor 9 uur rijden we het stations terrein van Berwick op. Ik weet al waar ik moet parkeren omdat ik in 2015 vanaf Berwick zelf ben vertrokken voor de St Cuthberts Way met woefje. Eigenlijk doen we nu samen een beetje hetzelfde programma als ik vorig jaar zelf heb gedaan met woef met de benenwagen. De taxibus staat er al en S. gaat de bus naar onze parkeerplek dirigeren zodat we alles meteen vanuit de auto in de bus kunnen zetten.

klik voor groot

Het gaat hartstikke makkelijk want de stoelen kunnen opgeklapt worden en in no time zitten alle spullen erin en zijn we op weg. Ik zit achterin met woef en S zit voorin. De rit duurt een klein uurtje. Woef zit volledig op haar gemakje met haar hoofd op mijn knie en gaat later gewoon rustig liggen slapen. Achterin liggen al onze spullen. Wat lijkt dat veel en wat gek dat het zo makkelijk op de fietsen allemaal past! De doggyride zit in de handige draagtas die we hebben meegenomen. Zo neemt de doggyride wel heel gemakkelijk mee. De hoes zullen we straks in een exped zakje op de bagagedrager meenemen en dat blijkt geen probleem. Er is overigens ook voldoende ruimte in de tassen.

klik voor groot

Na een uurtje zijn we bij Warkworth castle. Het blijkt een prima plek om uit te laden want het is een rustig grasveld waar nog geen auto’s staan. Wafje kan even dollen en wij kunnen rustig alles op de fietsen vastmaken. En on top of that… er is een toilet waar ik meteen heen ren als we aankomen. Pfeew.

klik voor groot

We zijn ontzettend traag en na 45 minuten zijn we eindelijk op weg. We hebben het castle bekeken van de buitenkant, iemand maakte een foto van ons bij de start en we hebben woefje uitgelaten. Allemaal dingen die toch echt moeten voordat we kunnen vertrekken. Het voelt onwennig en ver van de auto eigenlijk. Warkworth is vrij heuvelachtig en we lopen even langs het castle het dorp in op weg naar de start van de fietstocht. Natuurlijk komen we weer mensen tegen die ons aan de praat houden over de doggyride. Eigenlijk worden we er een beetje simpel van want we hebben veel bekijks en hoorden vaak ‘doggy’ of ‘dog’ als mensen woefje zien zitten in de kar.

klik voor groot

Om 11 uur rijden we dan eindelijk Warkworth uit en zijn we echt op weg. De eerste 80 foto’s zijn dan al gemaakt.

klik voor groot

Eigenlijk is het al meteen mooi. We rijden nu naar Alnmouth. Helaas is het eerste stuk een compleet karrenpad met gaten. Niet normaal… als dat een fietspad is…. Daarna een prima fietspad en ik herken ineens het fietspad van mijn renrondje van Foxton Hall naar Warkworth van afgelopen winter (link). Dat fietst lekker en we schieten meteen even op. Rechts van ons doemt Alnmouth op met het baaitje en de gekleurde huizen.

klik voor groot

Natuurlijk maken we weer wat foto’s. Het gemiddelde zakt meteen als een baksteen. De route voert ons en beetje om Alnmouth heen. Normaal loop ik over de lovers lane langs het water en daarna langs de zee richting de golfbaan. Nu rijden we over de weg en rijden we al snel richting Boulmer.

klik voor groot

Dat bereik ik normaal rennend via de duinen, nu rijden we zo over de weg het dorpje in. Een mooi punt om woefje even uit de kar te laten op het strand. We zetten de fietsen neer en wandelen een stukje met woef. Dat gaat makkelijk want we zien de fietsen staan met alle tassen en spullen. Na de wandeling krijgt woef haar eten. Het is inmiddels al 12 uur dus daar heeft ze wel zin in.

klik voor groot

Na Boulmer twijfel ik even over de route. 1 gaat even via een soort weiland langs de kust en komt dan bij een bruggetje met zand en een mogelijk modderig stuk daarna alvorens de route weer de weg op zal gaan. Ik ken dat stuk en heb me altijd afgevraagd hoe dat moet daar op de fiets met die brug en het zand. Nu hebben we ook nog een doggyride bij ons. Maar we zijn wel in voor avontuur en terug is maar een klein stukje mocht het toch niet gaan. We kiezen dus voor de route zoals we die hebben voorbereid en zoals de route ook echt loopt. Omdat het pad nogal hobbelig is vanwege alle stenen, besluiten we woef uit de kar te laten en lekker mee te laten hobbelen terwijl we rustig verder fietsen. Dat vindt ze helemaal geweldig. Ik bedenk te laat dat ze net gegeten heeft maar het gaat langzaam en alles gaat goed. Wel een leerpuntje en op dag 2 houden we hier ook beter rekening mee.

klik voor groot

Al snel komen we bij het bruggetje met het water en het rulle zand. Een mevrouw die eerst met ons gesproken heeft over de hond en de doggyride, wijst op een laagstaand stukje waar ik wel over kan steken zonder de kar eraf te halen en dat doe ik ook. Ik trek de kar over het water en door het rulle zand. Dat gaat redelijk goed.

klik voor groot

Ook S komt zonder problemen over het bruggetje en door het zand.

klik voor groot

Na Boulmer gaat de tocht richting Craster waar we eventueel wat willen eten en het castle willen bekijken. Dat zal niet meevallen want het castle ligt op 1600 mtr van het haventje en we hebben geen goed idee hoe we dat met de fietsen gaan doen. Eentje laten staan met de kar en eentje meenemen over het veld is een optie maar het grapje zal bijna 2 uur gaan kosten met wandelen en rondkijken en de vraag is of we dat willen want het castle is natuurlijk totaal niet meer nieuw voor ons hoewel S het nog nooit van binnen zag.
Eerst maar eens verder rijden. De weg is prima en ook lekker rustig. We voelen ons nergens opgejaagd en we toeren rustig door het mooie landschap. Het weer is op zich goed om te fietsen. Niet heel warm en zonnig en voor foto’s niet geweldig maar wel erg fijn zo op de fiets.

klik voor groot

Als we langs de klif rijden waar ik normaal dichter bij het water kan lopen, horen we de zeevogels. S. gaat kijken of hij de broedende fulmars kan fotograferen maar hij loopt de verkeerde kant op (wat mij enorm irriteert). Ik wacht met woef bij de fietsen.

klik voor groot

Daarna rijden we weer verder. Het schiet al lekker op en Craster is nu dichtbij. Het is inmiddels 13.30 en we moeten ook wat gaan eten. Hetzij een zelf meegebracht broodje, hetzij iets warms. We rijden Craster in en maken foto’s van het haventje.

klik voor groot

Als we bij het hekje staan richting het castle gaan we twijfelen. Gaan we het doen? Lopen we er heen? Eigenlijk alleen voor de foto dan. Of gaan we eten? Het zonnetje laat zich even zien dus we kunnen met woef buiten zitten bij de Jolly Fisherman. Daar is woef welkom, weet ik van de borden die buiten staan en die ik gezien heb tijdens eerdere runs hier.

klik voor groot

We besluiten naar de pub te gaan voor een hapje en fietsen erheen. Buiten staan 2 andere fietsen compleet met bepakking dus we zetten de fietsen erbij en laten alles erop zitten behalve de navigatie en de teller. Dat laatste blijkt een fout want als we terug komen, staat de dagteller weer op 0. Beetje jammer. Stom systeem dus.

klik voor groot

Eerst gaan we buiten zitten maar als ik de menu kaart ga bekijken in de bar, is er een tafeltje vrij en zo verhuizen we lekker naar binnen met woefje. Jamer genoeg is de (dure) sandwich die ik koos niet te vreten en zo heb ik dus alsnog eigenlijk geen lunch. Maar het kan me niet schelen, want we zijn gewoon lekker onderweg en genieten volop. Ik vul de bidons bij als we klaar zijn en we gaan weer op pad. De volgende halte zal Beadnell zijn.

klik voor groot

We rijden pas om 14.30 uur weg en eigenlijk heeft dit dus veel te veel tijd gekost (zeker voor wat het was…blergh). We gaan even woefje uitlaten in het bos en als we terug komen, blijkt de doggyride lek te zijn. Gelukkig kan de band nog wel worden opgepompt dus dat valt weer mee. We leren meteen iets: ook een binnenbandje mee voor de doggyride op een volgende rit dus!

klik voor groot

Om 15 uur zitten we weer op de route en zijn lekker op weg. Het blijkt de route te zijn die via een farm loopt langs een bunker gemaakt van gecementeerde zandzakken. Ik heb die route ooit eens ontdekt op een run en ben verrast dat we hier rijden. Zo zien we alsnog wel wat van dunstanburgh castle en we maken nog wat fotos onderweg

klik voor groot

Via Embleton rijden we verder. Het is echt een mooie route met prima begaanbare wegen en ook veel rustiger dan gedacht. Geen gevaarlijke wegen, geen drukte en veel te zien. Mooie vergezichten en niet overal hoge heggen waardoor je niks ziet van de omgeving. Ik ben aangenaam verrast. S kent deze weg deels omdat hij hier met A. overheen reed als supporter van de ultra die ik liep en ik ken het gebied op mijn duimpje. Maar toch is het zo vanaf de fiets echt anders en ook het seizoen is natuurlijk heel anders dan in de winter. Tot nu toe zijn we tevreden over de keuze voor de tocht.

klik voor groot

Dan ineens is het 16 uur. Eigenlijk zouden we om 18 uur ons moeten melden op de campsite. Meteen weer een les: zulke dingen nooit vastleggen want het leuke is juist dat je helemaal vrij bent en in juni met de lange dagen, kan je gewoon de hele dag onderweg zijn als je dat zou willen. Bovendien zou die 18 uur ons beletten om eerst in Bamburgh lekker te gaan eten op weg naar de campsite. Ik baal ervan en ineens zet ik de fiets aan de kant. Ik ga bellen dat we het niet halen. Take us or leave it zou ik zeggen. Vanavond aankomen en morgen betalen zou toch ook wel moeten kunnen? En dat blijkt zo te zijn. Het maakt niet uit wanneer we komen en in de ochtend betalen is ook goed. Dat geeft een heleboel vrijheid en dat voelt meteen een heel stuk beter. Nu hebben we tijd voor alles wat we nog willen zien en doen.

klik voor groot

>

Als eerste zullen we dus nu even stoppen bij Preston Tower op nog geen 500 mtr van de plek waar ik stond te bellen.

klik voor groot

Daar klim ik zelfs in de tower deze keer en we wandelen weer met woeffie in het bos rondom de tower. Een eekhoorntje zien we helaas niet. Woef krijgt te eten en ik ontdek dat ik een fout maakte met haar voer maar daarover later meer.

klik voor groot

Daarna gaat de reis verder richting Beadnell. Even langs het mooie station van Chathill.

klik voor groot

We gaan even van de route af en rijden vanaf Swinhoe verder naar de kust om even in Beadnell te kijken. Vreemd genoeg slaat de 1 route dit hele dorp met de mooie lime kilns over. Ik maakte hier een drone opname afgelopen winter.

klik voor groot

Rond 17.15 arriveren we in Beadnell. We maken wat foto’s en daarna ga ik met woef op het strand wandelen. Ze rent als een idioot heen en weer met haar zeewiertje. Ik til haar ergens even over een stapel glas heen en dat vindt ze ook alweer best. Ondertussen wordt S weer aan de praat gehouden over de doggyride en ook pompt hij de band weer op van de doggyride. Waf krijgt haar jasje even aan omdat ze heel nat is geworden en het ook inmiddels wat frisser is geworden.

klik voor groot

Om 17.45 zijn we weer op pad en nu rijden we richting Seahouses. Even een snelle route via de weg want eigenlijk willen we nog naar de pondshop voor de surfschoenen voor S. Die kocht ik daar ook voor 10 pond en dat zijn lekkere dingen voor op de kano en eventueel in en rond de tent. Maar we hebben daar een kleine 10 minuten voor. We zetten dus even vaart erin en als we Seahouses inrijden, zeg ik tegen S dat hij snel verder moet rijden omdat anders de winkel dicht is. Ik moet even de kar vals plat op trekken en dat gaat niet zo snel. Hij fietst dus even door en niet veel later kom ik ook bij de winkel aan. Ik wacht buiten en nu krijg ik alle vragen en opmerkingen over de doggyride…..

klik voor groot

Het duurt allemaal even en we maken meteen gebruik van de toiletten in het dorp en rijden na de geslaagde aankoop van de schoentjes terug naar de co-op voor…. hondenvoer. Ik ontdekte bij de eerste maaltijd al dat er iets niet klopte met de zakjes met brokken. In plaats van 80 gram, zit er maar 45 gram in. Mijn fout want ik was in de war met K9. Ik loop dus de winkel in en zoek naar iets waar geen graan in zit en kom uit op 3 van die Caesar bakjes die in de TV reclame worden leeggegeten door een verwende Westie. Toch ziet het er prima uit eerlijk gezegd en het bevat ook niet al die rare dingen die in de zakjes zitten die we woef onderweg voeren. Nu hebben we in ieder geval genoeg voer voor de komende maaltijden met alles wat we verder voor haar hebben. Wel een stommiteit

klik voor groot

De band van de doggyride wordt weer opgepompt en we rijden pas tegen 19 uur weer Seahouses uit. Mijn ouders die van een afstand ons volgen, denken prompt dat we in Seahouses de nacht gaan doorbrengen omdat ons stipje natuurlijk zo lang daar blijft staan.

Maar we zijn er nog niet en we rijden Seahouses weer uit. Via Springhill Farm waar ik de winters verblijf, rijden we naar Bamburgh. Het is druk en een beetje somber en bovendien braakt de pijp van de farm enorme rookpluimen uit. Lekker als je daar met je tentje staat. Ik ben blij dat we daar niet staan maar had het ook niet overwogen moet ik bekennen.
Binnendoor rijden we naar Bamburgh waar we lekker zullen gaan eten bij het Victoria hotel waar woefje ook welkom is. Natuurlijk hebben we maaltijden bij ons en kookspullen maar even lekker zitten en luxe eten, is wel een feestje natuurlijk.

Al snel zien we Bamburgh castle in de verte liggen. Jammer dat het al zo laat is en ook een beetje somber weer is. Nogmaals: super om te fietsen maar niet ideaal voor de foto’s.

klik voor groot

Tegen 19.30 rijden we Bamburgh in. Als ik door de ramen kijk, blijkt er nog genoeg plaats te zijn in het bar gedeelte en ook bij het raam dus we kunnen met een gerust hart de fietsen met alle spullen laten liggen.

klik voor groot

De navigatie gaat weer mee naar binnen en terwijl we wachten op het eten, laad ik deze op en ook de telefoon. Overigens rijden we deze tweede route met een nieuwe Teasi powerbank die onder de navigatie zit. Een hele dag rijden, is niet mogelijk met de accu van de Teasi. Vorige keer heb ik mijn gewone powerbank in mijn jaszak gedaan en met een lang snoer de Teasi opgeladen, nu zit er een vaste powerbank onder de navigatie. Maar omdat deze nieuw is en ik niet weet hoe sterk de accu is, kies ik voor de zekerheid even voor een oplaad sessie via mijn oude vertrouwde krachtige powerbankje.

klik voor groot

Het is heerlijk warm in de bar en er staan allemaal lekkere dingen op de kaart. We gaan het er eens lekker van nemen en al snel zitten we aan de eendenborst als voorgerecht. Smullen maar! Helaas gaat het daarna even fout en laat het hoofdgerecht op zich wachten maar dat wordt snel hersteld en daarna smikkelen we van onze maaltijd. S. kiest voor steak & ale pie en ik voor lamsvlees met parmesan risotto. Jammie. Ik neem zelfs nog kaas als dessert. Na dit vreetfestijn zijn we helemaal warm en voldaan. Maar we moeten nog een klein stukje naar Budle Bay!

klik voor groot

De route loopt eigenlijk via Spindlestone binnendoor maar we kiezen voor de route over de weg langs Waren Mill. Dan zouden we na 6 km bij de campsite moeten zijn, weliswaar met nog een lastige klim die mij wel lukt, maar S. niet. Fotomomentje! Maar S maakt ook meteen nog een foto van Bamburgh castle dat we nu achter ons hebben gelaten. Een fraaie drone opname van afgelopen winter staat hier

klik voor groot

Na Waren Mill slaan we linksaf en na 100 mtr is daar de ingang al van de campsite. Na 65 km komt er een einde aan de route van de eerste dag. We rijden het terrein op en rijden langs het stromende beekje. Het ziet er rustig uit en we rijden helemaal naar het einde waar niemand staat. Het hele veldje voor ons alleen. Ik pak de telefoon met de app die de zonnestand op een bepaald tijdstip kan aangeven en we zetten de tenten op met de openingen naar de ochtendzon gericht. Mocht het morgen nou mooi weer zijn, dan hebben we een mooi ontbijtje in de zon!

klik voor groot

Wafje krijgt haar eten (lekker veel zodat ze lekker kan slapen met een vol buikie) en snel zetten we alles op en ruimen de tenten in. De tassen zetten we weer in de doggyride en we doen de regenhoes er overheen. Daarna laten we woefje even kort nog uit voor een laatste plasje en gaan onze tanden poetsen. Het is al bijna 23 uur dus we kruipen snel onze slaapzakken in en gaan slapen. Morgen weer een dag!

klik voor groot

dag 2 staat hier