Vandaag is het redelijk goed weer. Ik kom een beetje traag op gang omdat ik met S. zit te skypen en we hebben het over de drone en andere plannen. Langzaam knapt het weer verder op en wordt het helderder. Ik besluit een rondje over straat te gaan doen in de ochtend en vanmiddag met de drone naar Alnwick te gaan om het castle te filmen en te lopen daar. Maar al pratend met S besluit ik tot een rondje alleen over de weg en een rondje met woefje. Tijdens het tweede rondje neem ik dan de drone mee om uit te proberen of ik ermee kan lopen in de OMM pouch voorop. Dat past net en is beter dan op mijn rug waarbij ik de rugzak ook nog eens af moet doen onderweg. Zo gezegd zo gedaan en ik ga op weg voor mijn eerste ronde. Ik maak er een tempo run van zo zonder woef maar vergeet mijn rugzak af te doen en heb eigenlijk ook de verkeerde schoenen aan. Het lukt wel maar het voelt allemaal zwaar en moeilijk en hoewel ik niet als een bezetene ren maar rustig start, kom ik maar net aan de 6 min/km. Dat moet dus beter. Ben ik nu zwaar of voelde ik me zwaar…. that’s the question. In ieder geval helpt de rugzak niet mee voor tempo en ik smelt ook van de warmte in mijn shirt en jackje.

Als ik thuis kom, kleed ik me gauw om in een ander shirt en kies meteen voor geel omdat dat wel op zal vallen met de drone. Daarna ben ik snel klaar voor vertrek.

Maar als ik op de weg ben, hobbelt de pouch met de drone alle kanten op en bovendien kruipt de rits steeds open omdat de drone naar voren valt. Dat moet dus anders. Ik maak meteen een eerste video op de weg naast de farm maar die mislukt via het vluchtplan omdat de farm er wel opstaat, maar ik niet. Al doende leert. Ik ben een kilometer bezig om de drone goed vast te krijgen maar uiteindelijk lukt het. Het grote elastiek van de rugzak klemt nu over de pouch en de onderste elastieken klemmen nog een keer alles vast. Ik voel er zo niets van en er hobbelt ook niks meer. Prima dus en even goed onthouden.

klik voor groot

We lopen rustig door naar Elford en daar laat ik de drone weer op. Propellers erop, kalibreren, plan en gaan. Het kost wel tijd maar het gaat al sneller dan de vorige keer. En even later bij de skischans doe ik het nogmaals. Grappig genoeg lijken de foto’s dus op elkaar omdat je alleen de weg ziet met een geel poppetje. Op de eerste foto loop ik richting Bamburgh castle (het is de weg van foto 5), op de rechter foto loop ik richting de Farne Islands. Wij kunnen dat met onze ogen wel prima zien.

klik voor groot

Het weer is nog steeds prima en het is aangenaam qua temperatuur en zonder jackje een stuk beter!
Ik maak nog een foto van Bamburgh castle in de verte onderweg. Het blijft mooi.

klik voor groot

Dit tweede rondje heeft lang geduurd omdat ik aanvankelijk even moest bekijken hoe deze drone mee kan, maar daarna liep het allemaal prima. Ik kan dus de volgende ronde gewoon de drone meenemen als het mooi weer is.

Helaas trekt de nevel weer landinwaarts als we terug zijn. Ik zal mijn energie dus sparen tot helderder weer en vanmiddag niet nogmaals gaan lopen.

Onderstaand een korte video. Geen idee wat YouTube met de kwaliteit heeft gedaan want het origineel is prima. De bedoeling is natuurlijk niet zoiets saais als onderstaande test video maar een impressie van het lopen hier met hele korte fragmentjes. Dat betekent dus dat de drone vanaf nu gewoon mee zal gaan.

gegevens:

* 14,5 km
* 11 graden
* lap: 5 km – pace 6 min/km – HS 143 (155)

maart 137 km – 2016 totaal 915 km

rapa nui – 216 km
hoka bondi b – 338 km
hoka bondi 4 – 129 km
hoka stinson lite – 641 km
hoka stinson trail – 297 km
hoka mafate speed – 413 km
minimus MT – 51 km
pure flow – 439 km
pure grit – 35 km
gel-lyte 33 – 11