Hoewel ik gisteren voor de vierde dag op rij liep en ook nog eens 62 km, ga ik vandaag voor een klein sukkelrondje op pad met woef. Het is lekker weer en dan is het wel erg fijn om buiten te zijn. Ik ga naar Beadnell omdat waf dat nou eenmaal het leukste vindt, hoewel het voor mij nu niet echt geschikt is door de zachte hobbelige ondergrond waar je ook nog een beetje op moet letten. Maar ik ga gewoon kijken hoe het loopt.

Als ik aankom, ga ik eerst even op het strand kijken. Dat vind ik nou eenmaal leuk. Het water staat vrij hoog en er is te weinig strand om straks terug te lopen op het zand. Dat is jammer want dat zou voor nu wel prettiger zijn. De duinen dan maar!

klik voor groot

Als ik het poepzakje van waf in de prullenbak gooi, zie ik onder de bak een bordje hangen met een pijl. De bordjes voor zaterdag! Wat grappig, die hangen er dus al. Het stuk bij Beadnell is een deel van de ultra route die ik ook zou gaan lopen (en al tweemaal hier liep). Dat is vroeg. Rare plek zo onder de prullenbak maar vooruit maar.

klik voor groot

Als ik van het strand af wil lopen, zie ik een hardloper met een rugzak en papieren in zijn hand. ‘Preparing for Saturday’ vraag ik hem? Inderdaad en we raken even aan de praat over de run van zaterdag en mijn ultra run van gisteren. Ik vraag of hij weet dat de Lovers Lane bij Alnmouth is ingestort. Best jammer dat dat hele stuk niet beloopbaar is nu tijdens de route.

Ik neem afscheid en ga de duinen in. Hij gaat verder met zijn pijltjes natuurlijk want hij moet nog wel een stukje.

Als ik door het caravanpark loop, zie ik een man verloren met een hondje staan. Of ik deze hond misschien (her)ken. Ik kijk eens goed maar kan me niet herinneren dat ik hem al eerder zag. Geen tag, wel een dekje en samen kijken we of er iets aan het dekje vast zit. Geen adres, geen telefoon nummer. De hond kijkt zielig en er is nergens iemand te bekennen en we horen ook niemand roepen. Hij heeft de hond aan de riem gedaan en we spreken af dat ik zal opletten richting High newton en dat hij hier enige tijd zal blijven en dan richting de parkeerplaats zal lopen met de hond. Ik loop verder maar keer even later weer om. Of we niet beter mobiele nummers uit kunnen wisselen. Dat zijn we net aan het doen als we horen roepen. Daar komt het baasje, samen met twee andere honden. Gelukkig! Hondje weer verenigd met zijn baasje. Eind goed al goed. Never a dull moment. Ik neem afscheid en ga weer op pad. Zo schiet ik niet op want ik ben volgens mij al een half uur onderweg. Dat wordt dus niks op deze manier.

In de duinen zie ik meer bordjes voor de ultra run en ik voel totaal geen spijt dat ik zaterdag niet loop. Ik ken de route op mijn duimpje en heb nu een langere afstand gelopen. Grappig, want ik denk wel terug aan beide keren dat ik de ultra hier liep. Ik herinner me hoe het voelde toen ik hier liep en hoe ver het nog was tot de finish.

Ik wil woefje even laten poseren op de brug met de pijltjes maar daar trapt ze niet in. We gaan toch nog niet terug? De run loopt namelijk vanaf craster naar beadnell en ik loop nu tegengesteld.

klik voor groot

Het is nog steeds lekker weer met een namiddag zonnetje. Het lopen gaat goed en ik voel eigenlijk niets. Misschien morgen, dat zou dan DOMS zijn dus ik ben benieuwd.

klik voor groot

Ik loop door tot het waterarmpje en keer dan om. Ik zie verderop de zendmast maar besluit niet daarheen te lopen. Het is wel genoeg zo en door het getrut aan het begin ben ik ook al langer buiten dan ik wilde. De zee is prachtig zo met het licht en ik geniet met volle teugen. Maar ik moet ook opletten en me concentreren op de paadjes door de duinen want de randen zijn hoog en voordat je er erg in hebt, trap je ertegen aan als je niet meer zo geconcentreerd bent. En dat ben ik duidelijk niet. Genoeg is genoeg.

Ik zie ineens overal gele bloemetjes tussen het duingras en dat maakt het helemaal lente achtig!

klik voor groot

Ik loop weer over de brug met de pijltjes van de run. Ik vind het pijltje daarna niet zo logisch geplaatst, want je moet nu eigenlijk via het strand terug naar Beadnell. Even later zie ik alsnog de pijl maar ik ben benieuwd hoeveel mensen alsnog de duinen inlopen. Gelukkig staat daar wel het bordje met het kruis maar toch…

klik voor groot

Ik ga wel terug door de duinen omdat er nu geen strand meer is. Het laatste stukje alweer.

klik voor groot

Na 9 km staan we weer bij de auto. Beetje raar rondje maar het was wel lekker om even buiten te zijn.

gegevens:

* 9 km
* 5 graden

februari 362 km – 2016 totaal 739 km

rapa nui – 216 km
hoka bondi b – 338 km
hoka bondi 4 – 69 km
hoka stinson lite – 602 km
hoka stinson trail – 297 km
hoka mafate speed – 335 km
minimus MT – 51 km
pure flow – 439 km
pure grit – 35 km
gel-lyte 33 – 11