Weer zo’n gekke dag als gisteren. Bewolkt en harde regen in de ochtend, maar volgens de voorspellingen zou het in de middag mooi worden. En dat klopte! Zodra het zonntje begon te schijnen, stapte ik dus in de auto om even naar Smailholm te rijden. Toen ik gisteren terugreed van Melrose, kwam ik namelijk door Smailholm en had een bord gezien dat naar Smailholm Tower wees. En ik herinnerde me dat in het boekje een wandeling stond naar Smailholm, dus de bestemming van vandaag was snel gevonden! Een wandeling van 13 km waar je als wandelaar 4,5 uur voor uit moet trekken volgens het boekje. Die stond dus al in de navigatie en vol goede moed gingen we op pad.

Parkeren bij de kerk en daarna meteen een stille weg op richting Smailholm Tower. Ik kon de tower in de verte al zien liggen en wat lijkt het dan nog een eind!

klik voor groot

Het was stralend weer ineens (ondanks de wind) en de omgeving was echt prachtig. Heel onverwacht en zo leuk om weer iets nieuws te ontdekken op deze manier.

klik voor groot

Na ruim 2.5 km komt Smailholm dan toch echt in zicht. Ik kon lekker opschieten op de verharde weg en dat is voor een keer ook wel even fijn lopen! Ik zie een watertje met prachtig uitzicht en daar ligt de Tower dan!

klik voor groot

Ik loop eromheen, want dit moet ik natuurlijk wel even wat beter gaan bekijken! Mooi ding en ik lees dat het 12.1 m bij 9.4 m, en dat de muren 2.4 m dik zijn. Meer over de Tower op deze site. Het uitzicht rond de Tower is prachtig.

klik voor groot

Ik heb even gewacht met de foto’s totdat de zon zich weer liet zien, want dan is alles toch veel mooier natuurlijk. Maar ik had geluk en mijn geduld werd beloond.

Snel gingen we daarna weer op pad. De Tower lag achter ons, maar af wel steeds een fraai uitzicht naarmate het kleiner werd natuurlijk.

klik voor groot

De route was prima te vinden en na de Tower liepen we door een veld waar prima te lopen was. Lekker even doorsukkelen! Jammer genoeg valt er even een klein miezer buitje uit de wolken maar daarna knapt het al snel weer op. Ik loop dwars over Westfield Farm en ik blijf het bijzonder vinden dat je gewoon over een erf mag lopen. Daar moet je in Nederland eens mee aankomen. Het is een enorme working farm maar bij het begin staat een rijtje fleurige roze huisjes. Daarna gaan we even een stukje omhoog het veld in maar met een prima pad.

klik voor groot

Woef heeft er zin in en dartelt door het veld. Gek beest. Ik kijk op de kaart en zie dat ik ergens via een bochtje verder rechtdoor moet lopen. Bochtje…. bochtje… waarheen dan? Ik zie niks en vervolgens loop ik het veld in en tuur wat mijn GPS wijzertje doet Dat lijkt redelijk in de buurt maar helaas stuit ik op een hek waar ik niet overheen kan vanwege het schrikdraad. Gatsie want ik ben net door een koeienveldje gelopen met een beetje modder. Terug dan maar en kennelijk is er ergens bij die oude schuur een pad dat ik gemist heb.

klik voor groot

Dat blijkt te kloppen en al snel zijn we weer op het juiste pad. Met een keurig hek waar we doorheen kunnen. Dit loopt ook weer prima en we schieten lekker op. Terwijl ik dit tik, kijk ik ondertussen in het boekje en daar staat keurig die barn ingetekend met de route er links langs. Volgende keer moet ik dus de waypoints maar in de navigatie zetten want dit had ik dus kunnen voorkomen. Het is echt een geklooi als je een pad niet kunt vinden, want soms trekken ze de route ook gewoon over een veld (zou ik later nog achter komen). Dus vreemd is het niet als je ineens ergens doorheen moet waden of zoiets.

Maar we lopen verder en komen op een mooi pad door een kleine bossage. Weer iets heel anders op te lopen. Fraai en rechts van me lopen koeien achter het muurtje. Ook deze koeien zijn blijkbaar nog niet zo lang in de wei en rennen met ons mee. Het loopt heerlijk en ik geniet met volle teugen.

Dan houdt ineens het pad op en komen we op een drukke weg. Dat is even een verrassing want ik had gedacht dat het pad wel langs de weg ergens door zou lopen. Ik zie echter inderdaad een redelijk goed pad over een veld. Zou ik daar langs moeten in plaats van langs die weg? Ik ga het proberen en hoop dat ik aan het einde van het veld dan inderdaad weer een gat in de muur of een hek zal tegenkomen. Gelukkig blijkt dat ook zo te zijn. Ook nu in het boekje zie ik nog niet of dat nu de bedoeling was, maar ik ben goed uitgekomen.

klik voor groot

Daarna lopen we alsnog een stukje over een weg maar dat is een prima weg met enkele auto’s. Hier kunnen we weer even lekker doorlopen en dat voelt heerlijk. Even een beetje opschieten en ondertussen om me heen kijken.

klik voor groot

We lopen alweer richting Smailholm en ik weet dat we daar nog een lusje gaan maken. Grappig genoeg staat daar ineens een pijltje dus dat kan ik al helemaal niet missen. Jammer genoeg is het maar 1 pijltje blijkt later, maar ik vind verder de route redelijk makkelijk ook al twijfel ik even aan het einde. Vervelend gevoel want er is echt niets vervelenders dan terug te moeten over een pad waar je met moeite overheen kunt joggen. Maar het gaat gelukkig goed, en ik kom keurig uit bij het hek waar ik moet zijn. Het weer is inderdaad weer omgeslagen en ik loop met de wind tegen terug naar Smailholm waar de auto staat. Aan het einde van het veld staat een groep koeien me weer op te wachten. Ook deze groep rende naast het muurtje weer met ons mee. Nieuwsgierig en ik was maar wat bij dat er weer een muur tussen de koeien en mij in zat!

klik voor groot

Eind goed al goed. Een mooie route waar ik op heel veel stukken echt lekker door kon lopen in plaats van dat getrut onderweg. Een aanrader dus, zeker als je niet meer twijfelt over de juiste route.

Ik loop Smailholm in en wandel even langs het kerkje. Op naar de volgende run.

klik voor groot

gegevens:

* 16 km
* 12 graden

mei 234 km – 2015 totaal 1.610 km

rapa nui – 206 km
hoka bondi b – 60 km
hoka stinson lite – 531 km
hoka stinson trail – 336+ km
minimus MT – 26 km
pure flow – 372 km
pure grit – 20 km