In september 2009 ben ik begonnen met Evy start2run. In december 2009 had ik dat afgerond en liep ik mijn eerste 30 minuten rondje. Nog lang geen 5 km, want 10 km per uur haalde ik echt niet in die tijd. Dat heb je als je als oudje begint met een sport die nou niet echt bij je past eigenlijk. Maar wat een plezier had ik, en wat was ik trots dat ik 30 minuten achter elkaar kon lopen, terwijl ik zovele moeite had met de eerste les van 3 minuten achter elkaar lopen aan het einde.

In oktober 2009 een sportkeuring in Zoetermeer. Ik was toen nog volop bezig met de opbouw naar de 30 minuten, maar mijn doel was toen langs het meer rennen in Schotland. Mijn conditie was matig en vanwege de EDS en andere problemen kreeg ik allerlei oefeningen op die ervoor moesten zorgen dat ik inderdaad kón blijven lopen en geen blessures aan heupen of knie zou krijgen.

In december en januari liep ik in Schotland. Mijn eerste rondjes langs het meer. Doel bereikt! Wat een geweldig gevoel. De tijd/snelheid leek nergens naar, maar what the heck. Ik liep! In januari was ik actief op fora en opperde ik een doel voor 2010 van 1.000 km lopen. Dat leek natuurlijk onbereikbaar, en zou ruim 80 km per maand betekenen. Wat veel!

In maart 2010 liep ik in de UK mijn eerste 10 km rondje. Dat was ook bijzonder, maar ik merkte toen al dat op vreemd terrein het heel wat makkelijker was om ‘door’ te lopen. Ik was en blijf nieuwsgierig wat er achter de volgende bocht allemaal te zien is!

Eind februari kocht ik nieuwe hardloopschoenen en of dat heeft bijgedragen aan het ontstaan van trombose of niet, dat weet ik niet maar in ieder geval kreeg ik weer trombose waar ik dus nog vrolijk mee doorgelopen heb ook. Dat is niet de bedoeling maar toen ik er na 10 dagen achter kwam dat ik inderdaad een trombose had, was het al niet meer zinvol om rustig aan te doen. De nieuwe schoenen werden daarna rap geruild voor een ander paar en die zaten verder prima. Ik heb toen direct een tweede nieuwe paar op de kop getikt op Ebay en die heb ik zelfs alweer in gebruik genomen omdat de schoenen van februari alweer versleten zijn (1.250 km).

Ook in Spanje in april 2010 heb ik gelopen. Dat ging aanvankelijk niet vanwege de pacemakerwissel die wat problematisch was, maar al rap ben ik toch een rondje gaan doen op lage snelheid om het bonken te beperken. Wat was het mooi! Heel bijzonder om in weer een ander land te lopen en dingen te ontdekken!

In de eerste maanden van 2010 merkte ik al dat de kilometer opbouw best snel ging. Al rekenend kwam ik erachter dat ik eind augustus al de 1.000 km bereikt zou moeten hebben. Dat was toch wel bijzonder, ook al vormde het geen echt doel op zich. In mei 2010 kwam mijn hondje, en had ik ineens een renmaatje die lekker met me mee kon rennen. Helaas had ze eerst een kapot zooltje, werd ze daarna loops en daarna schijnzwanger, maar inmiddels rent ze alweer heel wat maanden geduldig met me mee. Ik probeer zoveel mogelijk routes te maken waarbij ze los kan lopen, maar ook aan de riem hobbelt ze blij met me mee.

Later in 2010 ben ik enkele keren ‘elders’ gaan hardlopen zoals het Sauerland, Scheveningen en de Veluwe en ook daar maakte ik heel wat kilometers. De langste route was 19 km in het Sauerland. Geen makkelijke weg met heuvels maar wel erg mooi.

Nu in Schotland heb ik al ruim 76 km gelopen en liep ik mijn eerste 20 km rondje.

Totaal heb ik in 2010 1.574 km hardlopend afgelegd. Daarbij komen nog heel wat kilometers wandelend met de hond maar die tel ik natuurlijk niet mee. Dat is toch een enorme afstand en totaal onverwacht. Ik zou de 1.000 km al heel wat gevonden hebben en als ik nu door reken hoeveel ik moet lopen per maand voor die 1.500 km, dan blijft mijn doel voor 2011 toch echt 1.500 km! Geen idee wat verder mmijn echte doelen zullen worden. De 10 km is eigenlijk al een ‘makkelijk rondje’ en ik ga meer voor de afstand dan voor de snelheid, en een rondje van 5 km in 30 minuten lukt ook (al). Dus ik ga me voor 2011 gewoon richten op lekker hardlopen met mooie afstanden, maar vooral met verstand zodat ik niet door een blessure voortijdig moet stoppen en er helemaal geen kilometers meer gemaakt worden.

Dat betekent dus ook dat ik dit jaar (dan bedoel ik dus deze schotland trip) niet de route door Glen Lonan ga doen, ook al zou dat qua afstand best gaan. Dat lijkt me nou een prima uitdaging voor volgend jaar, waarbij ik net iets meer reserve hoop te hebben en die afstand (23,5 km) gewoon ‘fluitend’ doe. Morgen en eventueel overmorgen ga ik de laatste routes hier doen, en maak ik zo de eerste kilometers alweer voor 2011.