Weer een lastige training. Eigenlijk een test run over 10K op het programma maar met 25 graden was er niet echt iets aantrekkelijks te vinden. Bovendien is helaas door omstandigheden de laatste 3 weken niets gekomen van de tempotraining die je zo nodig hebt voor een goede 10K dus zag ik er ook niks in. Eergisteren ging de 5K tempotraining op 10K tempo prima, maar dan nu ineens 10K? Ik had er een beetje hard hoofd in eerlijk gezegd. Maar niet getreurd, ik had bedacht dat als S zo lief zou willen zijn om te fietsen op schema, ik hem zou kunnen volgen alsof het een wedstrijd was. Nog nooit zoiets gedaan natuurlijk, maar het was het proberen waard tenslotte.

Zo vertrokken we dus klokslag 5 uur voor onze race van fietser tegen runner. Woef zou gedurende de 10K in de kar gaan zodat we niet op haar zouden hoeven letten. Kind kan de was doen. Rond 5.30 starten we voor de warming up. Daarna een rustige mile op easy pace. Dat gaat wel erg langzaam en het voelt niet eens zo langzaam. Hum.. dat gebeurde me eergisteren ook al, maar toen kwam het allemaal nog goed. Na deze rustige mile gaat woef de kar in en gaan we van start voor onze test run. Hop hop…. Even tempo zoeken, ik wilde de eerste 2 km rustig rond de 6 min/km doen. Ik zou zeker niet op de 5.45 min/km uitkomen, maar hoopte op 5.50 min/km voor het hele stuk. De eerste kilometer loopt goed, de tweede ook. Onze horloges blijken iets te verschillen maar het gaat allemaal prima. de derde gaat ook goed, ik zie dat S op 5.53 min/km fietste in die lap. Maar dan merk ik al dat ik hem toch een beetje kwijt raak ook. Met de derde kilometer zit ik nog op schema en onder de 6 min/km. In de vierde kilometer vind ik het al zwaar worden. Geen idee waarom, mijn hartslag is niet eens boven de 150 dus er is geen enkele reden waarom het niet sneller zou kunnen. Het is warm en vochtig. Ik hobbel door, kilometer 5 maar het gaat gewoon bagger. Echt versnellen kan niet, ik heb notabene al moeite met de 6 min/km. Hoe zit dit nu? Donderdag liep ik 5.47 min/km zonder morren, zonder hulp en gewoon met waf los bij me. Raar zeg. Is dit nou inderdaad een mentaal dingetje dan? ik heb al weken geen 10K op tempo gelopen. Ik vond de 5K helemaal gaaf maar dat was maar 5K en geen 10K. Te voorzichtig gestart? Ik wil eigenlijk niet meer maar dat is natuurlijk echt onzin. Gewoon even doorlopen, er is werkelijk niets waarom ik niet door zou kunnen lopen. Hartslag is nog steeds niet hoog. Ik ben wel vermoeid. Gewoon ‘moe’. Korte nachten door de warmte zoals iedereen, weinig slaap en nog steeds niet echt bijgeslapen. Wat ga ik doen? Ga ik doorlopen? Zo rommelen we verder. S heeft uiteindelijk toch ingehouden en is niet doorgefietst op het tempo dat ‘moest’. Hij liep zo ver al op me uit, dat had geen zin. Hij pikte me dus weer op om verder te gaan op de 6 min/km. Uiteindelijk zeg ik op 7,5 km dat we nog 500 meter lopen. Ik kijk op de klok, en besluit wat te versnellen zodat ik in ieder geval nog net onder die stomme 6 min/km uit zal komen op de 8 km lap. Dat lukt ook (net namelijk 47.56) maar het is wel erg matig allemaal. Gemiddelde HF van 148 met max van 158 aangetikt. Idioot gewoon.

Ik vind het op zich welletjes en vind het niet erg zo. Van 5K naar 8K is een grote stap. Er is nu eenmaal niets getraind bijna op tempo continu dus wat wil ik nou eigenlijk. Maar toch.. het was me natuurlijk gewoon gelukt als ik was doorgelopen en dat zeurt nu een beetje door in mijn hoofd. De bedoeling van de training was immers ‘leren’ omgaan met vermoeidheid tijdens een training die buiten de comfortzone valt. Dit was dus een mooie oefening. Maar komende week staat eigenlijk nog zo’n soort training op het programma. Dus er zijn nog volop kansen. Bovendien is het schema nog 8 weken en zal ik vanaf nu gewoon het schema kunnen volgen zoals ik afgelopen week ook heb gedaan. Alles ging prima, allee vandaag dus niet helemaal. Maar ik had natuurlijk eerst gisteren nog even het boek moeten lezen en dan had ik me gerealiseerd dat ik wel door had moeten trekken. Maar ik vond het donderdag al zwaar en afzien. Misschien heb ik daardoor gedacht dat de stap van 5K naar 10K te groot was voor vandaag.

Ik weet het niet. Raar spelletje dit…… Tijd voor revanche over 3 weken: dan doen we weer fietser tegen runner!!! Ik hoop dat het dan iets minder warm is en dat ik eindelijk ben bijgeslapen. Bovendien heb ik er dan 3 weken normale training op zitten. Wacht maar!

getalletjes:

lap 1 – 8K: 6.00 min/km – 148(158) – 84 (zonder metronoom) – ademhaling 2/2

Na de 8K lopen we nog een easy mile en doen we de cool down. Woof is blij dat ze weer lekker mee mag rennen en zo komen we na 14 km weer bij de auto. Genoeg voor vandaag. Maandag weer verder, dinsdag een mixed interval.

Gegevens:

* 14 km
* temp 18 – warm en vochtig

aug 14 km – 2014 totaal 1.761 km

rapa nui – 55 km
hoka bondi b – 490 km
hoka stinson tarmac – 552 km
hoka stinson trail – 698 km
minimus MT – 303 km
pure flow – 315 km
pure grit – 20 km