Vandaag weer een warme dag en als ik om 7 uur beneden kom, besef ik dat ik de automaat voor woef niet eerder heb gezet. Sterker nog: het geval staat niet eens open dus ik druk gauw op de M en woeffie eet. Tegenvaller, want nu kan ik niet meteen vertrekken voor de run. Ik ga me dus maar rustig klaarmaken, drink wat en doe een K5 training. Dat ga ik weer rustig oppakken nu, en ik merk al dat het flink tegenvalt met dit nare, vochtige weer. Maar vooruit maar. Ook weer gedaan. Rond 7.30 stappen we dan in de auto om rond 8 uur te starten met de training.

Het is echt warm bij de roeibaan. Geen enkele boom dus totaal geen schaduw. Er staat een zacht windje en ik voel al dat ik zowel wind ‘mee’ zal hebben als wind ‘tegen’. Dat windje ‘mee’ zal vooral ervoor zorgen dat het allemaal nog warmer aanvoelt!

Volgens schema eerst rustig starten met een 1.600-tje op recovery pace. Dat doe ik met de metronoom eens op 170 en RWR om heel rustig op te starten. Het voelt al direct erg warm. Ik klok af op 7.15 min/km met een gemiddelde HF van 124 (max 138). Daarna het eerste rondje dan op tempo. Ik probeer rond de 5.30 min/km te lopen en dat lukt aardig. Het voelt wel warm en de laatste 100 meter puf ik me te pletter. Woef ook en ik besluit haar in de schaduw van een meethuisje te leggen en te laten wachten totdat ik mijn volgende rondje heb gedaan. Ik doe ook de softflask af en leg het op het trappetje. Kan ze mooi op passen (sleutel zit er ook in). Na de 3 minuten active recovery zet ik weer in voor de volgende 1.000 meter. Wat is 1.000 meter nou helemaal? Nou niks maar het is wel warm. De metronoom tikt, en sneller dan zondag. Een klein stukje zet ik de metronoom af, omdat ik merk dat ik net iets sneller kan lopen zonder de tikkende metronoom. Woef vindt het maar gek en zit gespannen bij het huisje te wachten. Als ik weer het bochtje maak, is ze toch een halve baan opgeschoven en hobbelt ze dus weer een stukje mee. Dat vind ik niet prettig maar vooruit maar. Het volgende lapje doen we weer samen maar ik word zenuwachtig van haar gehijg. Voor de laatste lap wil ik dus ook echt dat ze weer bij het huisje blijft liggen. Erg moeilijk blijkbaar, maar goede oefening, want met dit warme weer is het een oplossing op deze manier, omdat ze weliswaar mee kan, maar niet het hele stuk in de zon hoeft mee te draven. Het laatste rondje gaat op zich prima maar ik hijg als een postpaard natuurlijk. Ik zie wel dat de HF braaf over de 158 schuift en een mooie waarde van 164 haalt. Met een plus van 10% vanwege het warme weer is dat erg netjes maar het is ook wel welletjes zo.

Waf sluit weer aan en terwijl ik begin aan de recovery mile en speur naar een plekje waar ze het water in kan, besluit ze dat ze dat zelf wel even kan vinden en rent naar de waterkant en drijft al snel als drijfsijsje in het water. Ik wacht geduldig langs de kant en hoop dat ze een beetje afkoelt. Dit is dus echt niet zo geschikt voor haar, dat is duidelijk.

Na een tijdje komt ze eruit en rustig lopen we de recovery mile uit, terug naar de auto. De training zit erop en ik vind het niet eens slecht gegaan. Het was wel even doorzetten maar het lukt toch vrij gemakkelijk eigenlijk, ondanks de warmte.

Als ik bij de auto terugkom, zie ik dat de stadslichten nog aanstaan. Ik hoop maar dat de auto nog start, maar dat blijkt gelukkig zo te zijn. Woeffie even afdrogen en gauw op pad, zodat de auto weer lekker koel wordt en woef ook.

Op naar de volgende training dan maar weer.

De getalletjes:

lap 1: 5.27 min/km – cadans 84 – 153(158)
lap 2: 5.20 min/km – cadans 84 – 153(162)
lap 3: 5.25 min/km – cadans 83 – 156(163)
lap 4: 5.21 min/km – cadans 83 – 156(164)

Gegevens:

* 10,5 km
* temp 22
* vocht: 0.5 L verdund perensap onderweg
* voeding: vooraf complan

juli 186 km – 2014 totaal 1.649 km

rapa nui – 55 km
hoka bondi b – 490 km
hoka stinson tarmac – 508 km
hoka stinson trail – 685 km
minimus MT – 303 km
pure flow – 281 km