10.06.2011 – oostvoorne

Vandaag stond Oostvoorne op het programma. Voor vandaag 14 km, voor morgen een kortere rond de 8 km. De routes zouden me deels over het strand, deels door bos en deels over de weg voeren. Al snel was ik klaar voor vertrek. Z-tje is er ook helemaal klaar voor.

klik voor groot

Onderweg begint het al te regenen. Niet miezeren maar gewoon een enorme bui. Niet slecht na de droogte van de afgelopen tijd en op zich is de temperatuur ook wel prima. Ik koos voor een shirt met korte mouwen en dan toch maar een jackje waarvan ik dacht/hoopte dat het de regen tegen zou houden. Natuurlijk een petje en gezien de afstand en de camera die mee moest, toch maar voor de belt.

Het hotel was snel gevonden en had een mooie ligging, vlak bij de fietspaden. Ik kon dus inchecken en direct vertrekken. Garmina zat weer ingepakt in plastic, net zoals ik had gedaan tijdens de Letterenloop in Haarlem. Maar ik was benieuwd of dit bij deze regen ook voldoende zou zijn. Het regende inmiddels werkelijk pijpenstelen. Het was aanvankelijk even lastig om de garmin aan te krijgen met dat stomme plastic zakje, maar al snel was ik op weg en dacht ik ook de goede kant op te lopen. De foto’s zijn overigens deels genomen tijdens de run, deels op 11 juni tijdens een kortere wandeling toen het wel droog was.

Het is een bizar landschap. Heel veel groen en daar achter ineens alle pijpen van de Maasvlakte.

klik voor groot

Het eerste stuk liep over een mooi fietspad waar Z-tje ook prima los kon lopen. Er is veel beplanting en er groeien ontzettend veel bijzondere bloeiende struiken. Op een gegeven moment loop ik langs een watertje met verschillende soorten ganzen. Z-tje kijkt niet op of om maar loopt braaf met me mee. Inmiddels zijn we allebei totaal doorweekt.

klik voor groot

klik voor groot panorama

Het lopen gaat heerlijk, de schoenen lopen fijn. Ik heb de Compressport kousen aan, en die zijn ‘waterdicht’, wat betekent dat mijn voeten lekker droog blijven. Ik ben benieuwd hoe dat er straks uitziet, want ik merk dat mijn schoenen werkelijk doornat zijn en bijna ‘soppen’. Had ik nou maar de trailschoenen gekozen, dan was het rennen door de plassen ook geen probleem geweest. Maar ja, die liggen lekker droog in de auto!

Helaas mis ik een afslagje, en als ik terug loop om alsnog linksaf te slaan, denkt Garmina dat ik alweer op de terugweg ben en zeg dat ik nog 7,5 van de finish ben. Dat vind ik ontzettend vervelend, want ik zou verwachten dat de route dan alsnog wordt opgepikt zoda ik er weer op zit. Dat gebeurt niet en vanaf dat moment moet ik het dus zelf maar uitzoeken. Jammer maar helaas. Ik loop, doe wat vaartspel achtige oefeningen en ineens….. loop ik weer langs het hotel. Ik heb dus duidelijk totaal geen richting gevoel en moet eigenlijk wel lachen. Er zitten veel mensen in het restaurant lekker naar buiten te kijken, die dus nu ineens een verzopen katje met een verzopen hondje langs zien rennen. Vroeger zou ik ook gedacht hebben dat die renner niet wijs was, maar nu geniet ik eigenlijk wel. Het lopen gaat heerlijk, het is lekker weer en de omgeving was tot nu toe wel fraai.

Al snel zie ik een ATB pad en ik besluit – ondanks het verbod – daar af te slaan. Wat gaaf!! Ik voel me net een hinde als ik over de kleine hobbeltjes door het bosje ren. ik kijk goed waar ik stap, want er liggen ook wortels maar het voelt zalig. Het is een pad waar je prima overheen kunt denderen, niet eens erg modderig. Ik geniet, voel de wind langs mijn hoofd suizen en dan ineens ben ik er alweer uit en loop ik op de weg. Jammer, want het was wel even leuk.

Ineens kom ik aan de buitenkant van het dorp uit. Ik besluit dan maar het bordje ‘strand’ te volgen maar die weg voert me dwars door het centrum van Oostvoorne. Knap dat je met zoveel groen om je heen ineens toch in een dorp uitkomt. Z-tje loopt los mee en is ontzettend braaf. Ook op de stoepen blijft ze keurig naast me lopen.

Op een gegeven moment, na een kilometer of 7 loop ik weer op de Zeeweg en zal ik dus weer bij het hotel uitkomen. Ik zie ineens een wandelpad met een uitgezette route van 4 km en besluit die dan maar te nemen. Dat maakt dan in ieder geval nog 11 km als ik die uit kan lopen.

klik voor groot

De route loopt door een bosje en de paden zijn behoorlijk rul, dus dat is een goede oefening voor me. ik probeer hard te rennen, al helemaal als het ineens grijs wordt en ik gerommel in de lucht hoor. Onweer! Ik voel me een beetje aangeschoten wild omdat ik niet door onweersbuien wil lopen. Al snel drijven deze echter over en blijft het alleen gestaag doorregenen. Ik ben werkelijk drijfnat en Z-tje ziet er ook niet uit. Mijn schoenen zien er niet eens zo erg uit dus dat valt mee. Het lopen gaat heerlijk. Ik ben kennelijk een echte regen loper want ik geniet met volle teugen.

Dan loop ik weer over de weg en zie ik weer links van me de maasvlakte in de verte. het blijft wonderlijk. De luchtkwaliteit kan nauwelijks goed zijn met al die enge pijpen.

klik voor groot

Na 11 km kom ik uiteindelijk weer bij het hotel aan. Ik was van plan geweest om langer te lopen, maar inmiddels is er nauwelijks meer over de weg te lopen door de plassen en is het ook wel welletjes geweest. Jammer maar helaas, ik kan altijd nog een keer terug want eigenlijk is het allemaal heel erg dichtbij.

Voor nu ben ik erg blij dat ik hier kan overnachten, dus ik neem een lekker bad en ga vroeg slapen. Ik moet eerst nog even zorgen voor mijn kleding, en mijn schoenen want alles is doorweekt. Z-tje gaat ook lekker slapen na haar maaltijd.

Morgen zullen ze zich wel afvragen wie die gekke mevrouw was die een halve rol pleepapier gebruikt heeft. Nou ja, die zaten dus in mijn schoenen!

klik voor groot