19.12.2020 – hulshorst – 15 km

Vandaag ga ik eerst wandelen met Fleur. Eergisteren kwam het er uiteindelijk niet van om te gaan hardlopen omdat ik net te weinig tijd had voordat de zwembad man kwam. Ik heb toen een 6 kilometer wandeling gemaakt met fleur in mijn renpakkie. Dat voelde trouwens best goed.

klik voor groot

Maar vandaag gaan we dan weer echt op pad. S. slaapt nog maar ik leg een briefje neer dat wanneer hij wakker wordt en mee wil op de fiets, dat hij even moet appen. Uiteindelijk gebeurt dat dus ook en na de wandeling ga ik weer huiswaarts om S. op te halen met de kar. Fleur gaat mee in de doggyride. Dat hebben we lang niet meer gedaan dus dat is weer een goede oefening. We vertrekken daarna voor ons runnetje samen. Op de weg bedenk ik dat ik de verkeerde schoenen aan heb en keer snel even om. S. fietst voor me uit maar we staan bijna gelijktijdig bij de deur omdat hij eerst nog het hek moet open maken etc. Daarna hobbelen we snel weer de oprit af, hek door en slaan linksaf. Ik loop eerst wat kilometers en doe daarna 3x een mijl. Dat voelt allemaal heel makkelijk maar het is voor nu genoeg zo omdat ik niet precies weet hoe lang we eigenlijk gaan lopen. Eerst maar eens naar de Onder de Bos. We hebben even windje tegen op de Klarenweg. Waait harder dan we denken. Thuis merken we daar niets van. Daarna rechtsaf en langs een aantal huizen. De herrie vandaag van het verkeer is best aanwezig. Bij alle andere huizen dus ook! We lopen verder langs het kabouterbos. S. moet dat ook nog een keer zien natuurlijk maar nu lopen we eerst even door. We lopen langs een raar huis met veel glas dat al een tijdje te koop staat en lopen daarna langs een houten huis waarvan we altijd dachten dat het een vakantiehuis was maar recent voor 725.000 euro verkocht is. Binnen 2 weken notabene. We snappen er weinig meer van eigenlijk. We hobbelen verder langs het oude stationnetje en zien dat er bij hof van hulshorst gewerkt wordt. Wat zou het worden? S. had eigenlijk een pad willen nemen door het bos heen wat hij niet kende en dat doen we alsnog vanaf de andere kant. Onder het lopen zeg ik dat we vorig jaar rond dezelfde tijd aan het graven waren. S. kijkt me verwilderd aan en snapt niet wat ik bedoel. Het is toch de 19e? Ja maar de 21e was vorig jaar een zaterdag. En ik herinner me de dood van Ziva vooral als het gebeuren op de zaterdag. Alles wat we op die dag deden. Voor mij is dit dus ‘de dag’ en niet maandag omdat dat nou toevallig de 21e is. Maar wat een raar idee. Onze lieverd is dus al een jaar niet meer bij ons. Achterin de doggyride zit Fleur. Rechtop. Zeurend en piepend. Waar ik nou mijn lieve rustige Ziva die altijd zo lekker op haar gemakje in de doggyride lag? Waarmee je niet omkieperde in de bocht? Wie weet leert Fleur het ook nog wel een keer. Volgende keer gaat de doggyride gewoon weer eens dicht. Dan moet ze wel gaan liggen.

We lopen weer een stukje verder en lopen nu tegengesteld de route van de heenweg vanwege de doorsteek over het pad door het bos en gaan uiteindelijk via de Oudeweg weer naar huis. Gek idee dat er mensen in ons huis zitten even verderop. Aan het einde van de route (ik sluit af met een keurige mile) laten we Fleur lekker even uit de kar zodat ze kan plassen. Na 15 km staan we weer voor de deur. Best lekker eens zonder rugzak en zonder hondje!

klik voor groot