15.11.2020 – hulshorst – 13 km

Gisteren had ik even geen puf om te gaan lopen. Het was wel prima weer in de ochtend maar toch….. Op het programma stond ook nog het schoonmaken van het huisje en ik was gewoon lui. Probleem is vooral dat ik dan rond 5.30 wakker word, dommel en dan ineens toch rond 7 uur in slaap val. Slaap ik gewoon tot 6.30 dan sta ik fluitend op. Grrrr. Nou ja. Maar vandaag ga ik zeker wel lopen. De boot zou worden opgehaald maar dat ging alsnog niet door vandaag dus ik heb alle tijd. Morgen overigens ook dus wie weet ga ik dan nog wel een keer. Ik ga eerst wandelen voor een poepje en een plasje en daarna ga ik naar de overkant. Jammer genoeg word ik eerst nog even besproken door een een of andere loslopende hond. Beetje suf dat die mensen niks zeggen. Daarna ga ik maar gauw naar de overkant.

klik voor groot

Ik ga proberen dat watertje te vinden van de lekkende berg. Ik kies daarom om naar het einde van de brandsweg te lopen en linksaf te slaan. Daar kijk ik op de kaart maar ik weet niet zeker welk grasveld de mensen van een paar dagen geleden nou bedoelden dus ik gok er maar op eentje. Dat kan ik uiteindelijk prima vinden en ik vind zelfs de jagers huisjes weer eens terug. Maar water kan ik niet vinden. Er zijn hier wel veel heuvels dus ik ben dichtbij volgens mij. Ik kies een andere route en zie op een gegeven moment een ander stukje gras dat is omgewroet. En een bospaadje. Ik neem dat bospaadje en kom uit bij… water maar dat blijkt gewoon een drinkplaats te zijn. Ik kruip zelfs de heuvel op waar ik vaag een pad kan onderscheiden en zoek verder. Fleur volgt braaf en is ontzettend knap vind ik want dit is helemaal nieuw voor haar. Ik zie verder niks en ga terug. Ziva zou de weg wel hebben geweten maar Fleur nog niet natuurlijk. Uiteindelijk staan we weer op het pad waar ik vandaan kwam. Ik ga dan maar terug want ik snap niet waar ik moet zoeken. Zal internet eens afspeuren.

klik voor groot

Ik hobbel verder en zie op de kaart dat ik ergens anders ben dan ik dacht. Best nog een eindje en we hobbelen verder. Ineens loop ik langs een stukje waar je dus niet in mag vanwege rustgebied. Grappig want ik dacht dat de voederplek waar ik net langs liep dus hier op uit kwam. Nee dus. Ik weet hier nog niet echt de weg dat is wel duidelijk.

Fleurtje en ik hobbelen rustig door. Als ik weer op de parkeerplaats kom, zie ik dat het enorm druk is met auto’s. dat wordt dus geen zandverstuiving vandaag! Als ik het spoor overgestoken ben zie ik S. in de bosjes staan met blaadjes. Ah hij doet de oprit. Wat goed. Ik wandel nog even door het bos voor een laatste plasje voor Fleur en daarna gaan we naar huis. 13 km op de teller dus ik ben tevreden. Op naar de volgende run maar weer.

klik voor groot