Gisteren heb ik niet gelopen omdat de electriciens de hele dag bezig zijn geweest om de buitenboel weer aan de praat te krijgen met 2 extra groepen. Toen ze eindelijk na 17 uur vertrokken had ik echt nergens meer zin in en was ik ook moe omdat ik zelf in de tuin had gewerkt. Maar vandaag ga ik op pad. Omdat S. in het buitenland is, wandel ik eerst met beide hondjes tegelijkertijd voor de eerste poep en plas. Na 1800 meter staan we weer voor de deur. Ik heb besloten dat ik vandaag met onze golden oldie op pad ga. Fleur heeft nog alle tijd van de wereld om met me te aan lopen (neem ik aan) en woefje is vandaag heel fit en vrolijk en rent zelfs al een stukje tijdens het wandelrondje. Zij mag dus mee maar ik moet wel even mijn salomon belt zoeken omdat ik water mee wil nemen voor haar. Inmiddels is het best warm en heeft ze wel water nodig tijdens een iets langer rondje dan normaal. Bovendien is ze ook een beetje te zwaar dus rustig aan lekker bewegen zodat ze snel weer helemaal fit wordt. Ook goed tegen de uiertjes want natuurlijk is ze ook weer schijndrachtig compleet met melkgift. Arme woef. Maar het ziet er goed uit omdat ze zo vrolijk doet dus ik ga het wel ontdekken buiten. We geven eerst samen even de vogels eten en ik zet de sproeiers op een andere plek. Ondertussen gaat ze dan maar even in de doggyride liggen wachten. Lekker comfortabel! Daarna gaan we op pad voor ons rondje. Het eerste stukje lopen we gewoon de route die we normaal ook doen. Kan ik meteen inkorten als ze toch niet fit blijkt. Na een kleine 4 km onderweg krijgt ze lekker water te drinken en dat wil ze wel.

klik voor groot

Daarna hobbelen we verder. Ik neem ergens een ander pad en kijk op de kaart waar ik heen kan en moet. Stom genoeg kom ik op een voederplek compleet met kijkhut die ik nooit meer heb gevonden nadat ik er al eerder was. Nu weet ik dus hoe ik daar moet komen. De kijkhut zal wel afgesloten zijn en alleen voor beheerders toegankelijk zijn. Maar hier wordt dus blijkbaar gevoerd.

klik voor groot

We nemen een ander pad en ik let god op of het een beetje schaduwrijk is zodat woef niet te warm wordt. Het is echt geen warm weer hond dus ik moet wel opletten met haar. Ik kom zelfs langs rododendrons in het bos dus ik weet zeker dat ik hier niet eerder was. Wat mooi.

klik voor groot

Daarna dwaal ik wat door het bos en kijk op de kaart waar ik ongeveer ben zodat ik de paden een beetje beter leer kennen in dit stukje. Ook handig met Fleur die nog niet zo heel ver kan. Ik ben wel in de buurt van de paden die ik ook met Fleur loop en uiteindelijk kom ik ook gewoon uit op de splitsing waar ik het weer ken.

Ik kies voor het paadje met de meeste schaduw en niet dwars over de open heide. Als ik het pad in wil lopen, hoor ik spechten jonkies net zoals bij ons in de tuin. Heel dichtbij dus waar zouden ze zitten? Ik kijk omhoog en zie een oude afgebroken berk met gaten. Daar dus! wat ontzettend leuk. Ik loop natuurlijk gauw door om de dieren verder niet te storen. op de grond ligt het andere gedeelte van de boom. Ook daar zitten gaten in. Blijkbaar komen de spechten dus toch terug bij een boom die al eerder gebruikt is. Iets om te onthouden voor thuis.

klik voor groot

Woef heeft intussen een tak gevonden en sleept daarmee rond. Blijkbaar is ze dus happy en fit en niet moe anders doet ze dat niet. Ik ben altijd blij als ik zie dat ze een stok pakt onderweg. Verderop op het open gedeelte hoor ik een koekoek heel dichtbij. Ik probeer een audio opname te maken en stuur dat via een appje naar S. Ik ben benieuwd of het te horen is. Er klinken ook andere vogels doorheen. Grappig genoeg is het wel een rustige dag qua verkeer want ik hoor echt alleen vogels en de wind. Heerlijk dus.

Woef en ik hobbelen vredig verder over de heide gevolgd door het geluid van de koekoek. Verderop nemen we een klimmetje naar de zandverstuiving vanaf een ander punt. Dat is geloof ik een beetje zwaar voor woef (en ook voor mij) maar we komen boven en daar puffen we even uit.

klik voor groot

Ik besluit niet naar beneden terug te lopen omdat dat niet echt lekker is voor de rug van woef. Dan maar een stukje door het warme zware zand maar niet zo stel naar beneden. Het is wel prachtig en uiteindelijk zie ik zelfs een bankje in de schaduw en daar ga ik even zitten met ons oudje.

klik voor groot

Als ze weer vrolijk kijkt hobbelen we terug naar huis. We gaan nog even de visjes samen eten geven en ondertussen staat Fleur al voor het raam om ons op te wachten. Na 11,5 km zijn we weer binnen. Dat was dus best weer een trippel met woefje want eergisteren was haar rondje ongeveer 9 km. Prima gedaan.

gegevens:

* 11,5 km
* 14 graden

mei 154 km – 2019 totaal 746 km