Het is vandaag weer warm maar nog wel te doen in het bos voor wafje. Ik ga dus maar meteen in de ochtend op pad voor een run. Het is nog steeds super lastig met mijn loopse woefje. Het wordt wel al iets beter maar toch. Ik kom ergens in het bos een reutje tegen en dat gaat maar net goed. Ik besluit dus meteen via de weg over het spoor te lopen en daar een heen en weertje te doen langs het spoor. Stom genoeg kom ik aan het einde van het pad weer dezelfde reu tegen die nu rustig het spoor oversteekt aan de andere kant waar wij dus net aankomen. We hebben blijkbaar parallel aan elkaar gelopen! Ik overleg even met de baas van de hond welke kant hij op wil lopen en dat komt goed uit. Hij wil naar links en ik ga omkeren en terug naar het Willembos. Daar laat ik woefje los maar ze blijft wel haar harnasje aanhouden natuurlijk. Kan ik haar makkelijker grijpen dan aan haar zielig velletje.

klik voor groot

Ik besluit eens rechtdoor te lopen en niet ergens halverwege het hek rechtsaf te slaan. Waar zou ik uitkomen? Stom genoeg kom ik uit op een plek die ik natuurlijk wel had moeten weten. Als ik vanuit het Zandenbos kom, dan kom ik hier ook immers uit. Maar het pad is mooi en dit ga ik vaker lopen. Mooi vlak en breed. Ik loop verder langs de heide en besluit een lusje verder te maken. Helaas hebben ze daar het pad totaal verpest met een grote wagen. Wafje valt bijna op haar snuitje als ze door de gaten probeert te hobbelen. Daar dus niet heen en ik sla rechtsaf.

klik voor groot

Ik maak nog een slingertje en uiteindelijk kom ik weer bij datzelfde rommelige pad uit. Maar ik weet dat het maar een heel klein stukje is nu voordat we weer rechtsaf kunnen slaan. Vooruit dan maar. We lopen door en dat gaat verder prima natuurlijk. Het is en blijft mooi hier en ik vind het een fijn bos om in te lopen. Met het warme weer is het bos ook heerlijk koel.

klik voor groot

Ik loop stom genoeg nog ergens verkeerd en in een soort rondje zodat ik weer op dezelfde plek uit kom. Ik leer het blijkbaar nooit. Maakt niet uit, woef en ik scharrelen wel door het wilde beren bos. Uiteindelijk komen we er wel weer uit natuurlijk.

Als we weer op het bekende pad zijn, loop ik nog even naar de zandverstuiving voor een kiekje. Het blijft leuk ook al verandert er weinig door de seizoenen heen hier.

klik voor groot

Na een kleine 11 km staan we weer voor de deur. Vanmiddag nog lekker even zwemmen!

gegevens:

* 11 km
* 17 graden

mei 90 km – 2018 totaal 879 km

hoka tracer – 143 km
hoka clayton – 207 km
hoka clifton 3 – 667 km
hoka bondi 4 – 692 km
hoka infinite – 275 km
hoka mafate speed – 438 km
hoka vanquish – 65 km (?)