Vandaag ga ik op pad voor een kort rondje. Ik wandel eerst aan de overkant en daarna gaan we op pad. Ik ga straks mijn moeder even bellen dus ik moet bedenken waar ik dat ga doen. Als ik wacht totdat ik thuis ben, is het te laat. Ze ligt nog in het ziekenhuis en zo sprak ik het af met mijn vader. Idioot gewoon dat we er nou niet bij zijn maar goed. Het is zoals het is….. Rond 8 uur ben ik bij het bankje langs het fietspad en daar ga ik even bellen. Eerst krijg ik geen gehoor. Ik wacht dus even en maak een kiekje van Fleur bij me op het bankje. Daarna krijg ik mijn moeder wel te pakken gelukkig en ik praat even met haar terwijl ik rustig op het bankje zit. Het zou wel wat warmer mogen zijn trouwens maar het is allemaal prima zo. Uiteindelijk zit ik ruim 20 minuten op het bankje te bellen. Daarna gaan we weer op pad. Ik loop relatief kort maar het is nog steeds mooi allemaal en bij het bankje verderop maak ik weer een foto van Fleur en geef het laatste restje brokjes.

klik voor groot

gegevens:

* 9 km
* 18 graden

september 53 km – 2020 totaal 1273 km

Gisteren heb ik al een fijn rondje gelopen met Fleur maar vandaag gaan we ook op pad. Als ik morgen geen zin meer heb, dan komt het qua planning beter uit omdat ik donderdag mijn buurvrouw moet rijden. Die dag loop ik dan dus niet. De heide is bovendien nog mooi en eigenlijk wil ik de drone meenemen maar omdat er straks gasten komen en ik eigenlijk het gras nog moet maaien en het terras schoon wil maken daar, besluit ik het niet te doen. Morgen misschien…… Het is fris maar mooi. Vreemd genoeg kotst Fleur wat gal meteen als we vertrekken. Als dat maar goed gaat! Ze gaat geen gras eten verder dus ik hoop er maar het beste van. En gelukkig gaat ze ook gewoon eten als ik haar voer tijdens de run dus dat zit wel goed. Uiteindelijk moet het toch goed gaan komen met madam zou je zeggen. Maar ze kreeg gisteren wel ander voer dus even opletten dan maar. We hobbelen lekker over het fietspad en deze keer neem ik wel de gebruikelijke weg terug richting de heide. Aan het einde ga ik wel weer naar de zandverstuiving.

klik voor groot

De zon is inmiddels ook gaan schijnen dus dat is altijd mooi. Ineens staat er weer een hond voor mijn neus maar gelukkig heb ik Fleur gauw bij me en komt de baas ook om de hond weer op te halen. Wij gaan weer verder richting de Klarenweg en ik maak nog wat foto’s van de heide daar en probeer een pad dat uiteindelijk nergens blijkt uit te komen. Ik zal straks even een route tekenen voor de gasten zodat ze snel op de heide kunnen komen en zien wat ik nu zie. De combinatie van de zandverstuiving en de heide is echt prachtig. Fleur blijft maar rond rennen en wordt uiteindelijk te moe. Ze komt zelfs water halen dat ze gretig opdrinkt. Daarna doe ik haar maar aan de riem omdat ze anders echt veel te hard gaat en te moe wordt. Dat lijkt ze ook echt prima te vinden en ze sukkelt lekker met me mee langs het hek. Als we thuis zijn, gaat Fleur lekker slapen en ga ik aan de slag aan de andere kant met het gras en het terras…… Op naar de volgende run, dan met drone hoop ik.

klik voor groot

gegevens:

* 11 km
* 10 graden

september 44 km – 2020 totaal 1264 km

Vandaag ben ik eigenlijk onwijs moe na afgelopen week maar ik heb toch ook wel zin om te lopen. Ik word om 6 uur wakker maar het is nog idioot donker. Ik was al niet van plan om vroeg te vertrekken maar nu al helemaal niet. Ik draai me nog even om en dommel verder. Rond 7 uur sta ik op en ben snel aangekleed en klaar om te vertrekken. Gauw 90 gram brokjes in mijn zakje doen, water pakken voor woef en op pad. Giletje aan en compressie handschoentjes. Eerst wandel ik even aan de overkant en daarna ga ik van start. Er komt een hondje uit het bos achter ons aan en ik wacht even totdat de man het beestje heeft opgehaald. Omdat hij ook richting het zand gaat lopen, vertrek ik maar vast joggend en dat gaat verder prima. Woefje reageert al wat beter op het viaduct gelukkig. Ik hobbel over het fietspad en voer ondertussen de brokjes voor het ontbijt. Ik loop vandaag niet de lange route omdat we straks weer gasten hebben die vertrekken. Volgens mij ga ik die helemaal niet zien maar je weet nooit. Het is trouwens maar 10 graden en ik hou mijn giletje lekker aan. De handschoentjes gaan wel uit want dat is echt te warm uiteindelijk. Deze keer sla ik niet rechtsaf richting de heide maar loop door richting de Klarenweg. Ik wil eigenlijk het pad rechtsaf nemen door de heide daar richting de zandverstuiving. Op die manier hoef ik niet heen en weer over het zand. Dat is op zich een prima idee, ware het niet dat ik uiteindelijk tegen de zon in loop en dus weinig zie van de heide. Ik moet steeds omdraaien om te zien hoe het eruit ziet. Het begint nu wel achteruit te gaan qua kleur maar het is nog steeds wel mooi.

klik voor groot

Onderweg denk ik veel aan ons bezoek aan mijn ouders van gisteren. Wat een achterlijk gedoe allemaal. We gaan dus uiteindelijk morgen niet terug naar Aken naar het hotel vanwege de operatie van mijn moeder. Mijn moeder is dus alleen en mijn vader ook. Voor de eerste keer in mijn leven ben ik er niet bij. Het voelt raar maar ik ben ook ontzettend boos. Woedend eigenlijk. Of verdrietig. Wat is het eigenlijk? Onbegrip, frustratie alles wisselt elkaar eigenlijk af. Hoe kan het nou dat mijn run vandaag verpest wordt door dit gedoe? Waarom laat ik dat eigenlijk gebeuren? Hoe het ook zij, terwijl ik sta te fotograferen denk ik nergens meer aan. Dat is dus de truc blijkbaar. Als ik foto’s heb gemaakt wandel ik verder terug over het zand. Fleurtje gaat weer aan de riem en zo hobbelen we naar huis. Het zonnetje schijnt inmiddels! Heerlijk. Morgen wordt het ook mooi dus misschien ga ik morgen wel weer een stukje lopen.

klik voor groot

gegevens:

* 10 km
* 10 graden

september 33 km – 2020 totaal 1253 km

Vandaag ga ik voor een korter rondje dan eergisteren. Het is op zich aardig weer maar best frisjes. De regen viel vannacht en volgens mij ga ik net droog lopen. Ik ben blij met de regen trouwens.Straks gaan we graszoden ophalen en die ga ik leggen. Het stukje nieuwe tuin aan de andere kant schiet echt op inmiddels en het is een gek idee dat alles vanmiddag klaar zal zijn. Morgen de nieuwe gasten voor een weekend en dan maandag mensen voor 2 weken. Dat scheelt weer even hoewel ik dan weer moeite moet doen om alles nat te houden als het droog weer blijft zoals voorspeld voor volgende week. Maar komt tijd komt raad zeggen ze toch? Ik hobbel met Fleurtje over het fietspad en loop gewoon ons korte rondje. Ik zie helemaal geen wild deze keer maar wel weer genoeg sporen. Wie weet een volgende keer. Ik let ook niet enorm goed op eerlijk gezegd. Als ik terugloop via het fietspad komt een fietser me achterop met een tamelijk luide agressieve bel. Ik maak er een grapje over en de man maakt een praatje. Het is een van de vrijwilligers van natuurmonumenten. We kletsen even over de wolf, herten en de natuur en even later voegt een tweede man zich bij ons voor een praatje. Na 10 minuten ga ik toch maar eens verder en hobbel de zandverstuiving op. Ik heb nog even tijd om naar de heide te kijken en ik laat Fleur lekker los rennen. Zij gaat weer helemaal uit haar dakje en ik geniet van de bloemetjes. Deze keer neem ik gewoon het echte pad terug langs het hek zodat het een beetje opschiet. Als ik weer bij de parkeerplaats ben, staan er inmiddels een heleboel mannen die straks weer dennetjes uit het zand gaan trekken. Ik zwaai gedag en ga op huis aan. Nu eerst richting Uddel met de aanhanger om de graszoden te halen en daarna aan de slag. Ik ben eigenlijk best moe maar ik ben ook erg benieuwd hoe het gaat worden!

klik voor groot

gegevens:

* 9 km
* 14 graden

september 23 km – 2020 totaal 1243 km

Vandaag gaan we om 6.45 op pad. Gisteren hebben S. en L. hard gewerkt aan de andere kant om alles klaar te krijgen. Dat moet ook wel want we hebben nog maar 2 dagen en dan komen er alweer nieuwe mensen. Maar vandaag ga ik eerst weer lekker op pad met Fleur. De mannen gaan rustig verder zonder mij. Mijn taak komt pas later als het gras gelegd moet worden en de plantjes erin moeten. Ik heb dus alle tijd van de wereld en zo voelt het ook vandaag. Ik ga lekker heide kijken aan de andere kant dus we lopen eerst langs het zand naar de Klarenweg en zelfs verder.

klik voor groot

Het is al prachtig op het eerste stukje. Al snel kom ik bij de Klarenweg en vanaf daar neem ik het pad richting het Aortjes Huus maar dan anders. Ik heb geen zin om vlak langs het hek te lopen met alle verkeersdrukte, dus kies ik een ander pad door het bos. Dat brengt me uiteindelijk langs de heuvel van de zandverstuiving verderop en daar lopen we het zand weer op. Van hardlopen is echt geen sprake op dit rulle zand. Dan maar even wandelen. Inmiddels komt het zonnetje erbij en is het echt prachtig weer.

klik voor groot

Als ik een stuk gelopen heb, zie ik ineens het monumentje staan. Dat is dus echt de eerste keer dat ik dat zie! Ik wist wel dat het er was, maar ik dacht dat het alweer weggehaald was vanwege de schade door het zand. Je kunt na inwerpen van een geldstuk een muntje laten slaan. Dat schijnt dus niet te werken vandaar dat het weg moet. Wat leuk dat ik het nu toch nog zie na al die tijd. Meestal liep ik via een andere weg naar het uitkijk punt en kwam ik hier dus niet uit. Nooit eerder geweest!

klik voor groot

Ik loop verder als ik even gekeken heb en ga naar het uitkijkpunt bij de trappen. Het is echt prachtig met de heide in bloei.

klik voor groot

Ik loop om het uitzichtspunt heen en geniet nog even van kuifmeesjes die bij het bankje rond hupsen. Zo leuk! daarna sla ik linksaf als ik weer beneden ben. Nog meer heide!

klik voor groot

We hobbelen verder en alles voelt goed. Hoe kan het ook anders met deze prachtige omgeving en het heerlijke weer. Fleur vindt ook alles leuk gelukkig. We lopen een stukje door het bos en daarna weer over de heide.

klik voor groot

Als ik weer op onze eigen zandverstuiving ben aangekomen, maak ik een kiekje van Fleur en mij. Wat is het toch een lekker ding

klik voor groot

Als Fleur even gerend heeft, lijn ik haar weer aan en ga terug richting huis. Dan raak ik nog even aan de praat met een paard met agente en we babbelen over de heide en de dieren. Fleur ligt rustig bij het paard en het paard snuffelt aan mijn meisje. wat heeft ze toch een hoop geleerd!

klik voor groot

Na 14 km staan we weer voor de deur. Ik ga dan maar even kijken hoe ver de mannen zijn opgeschoten aan de andere kant!

gegevens:

* 14 km
* 14 graden

september 14 km – 2020 totaal 1234 km