Vandaag schrik ik wakker en kijk op de ereader hoe laat het is. Het is al 8.36 zie ik tot mijn schrik dus ik vlieg in mijn kleren en ga naar beneden. Gauw op stap met wafje. Als ik beneden kom, zie ik dat het 6.36 was blijkbaar. Woef slaapt nog diep en is dwars door de automaat heen geslapen. Ze moet dus eerst eten en daarna moet ik wachten totdat ze mee kan. Ik wacht een half uurtje en daarna gaan we op pad. Ik ga toch langzaam lopen dus dat moet wel kunnen! Voor vandaag heb ik een nieuwe route gemaakt die ik deels een paar jaar geleden al liep. Het was toen mistig weer, herinner ik me en ik weet nog dat ik woefje over een paar hekjes moet tillen. Nou dat klopt, want deze hele route zal ik woef heel vaak moeten optillen en dat gaat lang niet altijd even soepl. Maar daarover later meer. Eerst maar eens op pad richting de start van de route. Als ik op de weg sta, moet ik even nadenken hoe ik er nou ook alweer moet komen maar al snel ben ik op pad en sta ik voor het eerste hekje waar ik woef al overheen moet tillen. Daarna loop ik door het veld richting hekje 2.

klik voor groot

Het overtillen van wafje verloopt niet altijd even soepel. De eerste keer klettert ze aan de andere kant hard op de grond, de tweede keer ging het ook niet soepel. Arme waf op haar oude dag. Ik snap niet waarom het zo lullig gaat want normaal doen we dit samen prima. Als ze straks maar geen pijn heeft door dit stomme gedoe. Ik hobbel rustig verder richting het watertje. Ik herinner me vaag nog wel welke kant ik op moet dus dat loopt iets prettiger dan de eerste keer natuurlijk.

klik voor groot

Als we vlakbij het watertje zijn gebeurt het… woefje ziet of ruikt een ander stroompje en rent erheen. Daarna neemt ze niet alleen een slokje maar gaat ook in het watertje liggen. Ze heeft de Cloudchaser aan en die is dus nu nat aan haar buik. Aangezien ze dat ding alleen aanheeft zodat ze niet koud en stijf wordt, is dat nu nutteloos geworden en ik trek het geval maar weer uit. Dat betekent dus dat ik nu 8 kilometer met dat ding in mijn hand moet gaat lopen. Zucht. Nou ja misschien was het ook wel te warm voor haar en aangezien wafje voor gaat, ben ik dus de klos. Ik loop weer verder met het jasje in mijn hand en maak een foto van het meertje waar ik nu eindelijk ben. Het is heerlijk stil en vredig hier maar het is niet echt lekker weer dus de foto is een beetje somber.

klik voor groot

Na het watertje gaan we door twee hekjes en komen uit op de oprit van een huis met een prachtige tuin. Zo’n tuin wil ik ook wel en ik kijk eens rond wat ze nu precies gedaan hebben om het zo te krijgen. Ik vind het erg mooi en ook nog steeds apart dat het pad hier uit komt. Ik loop via de tuin naar de weg en sla weer af naar het volgende pad. Maar een pad zie ik niet. Wel het bordje met ‘public footpath’ maar de boer heeft dit jaar verzuimd om een pad vrij te laten door het veld heen. Gelukkig zie ik op de kaart dat ik ook via de weg eromheen kan lopen en uit kan komen op de plek waar ik eigenlijk heen wil.

klik voor groot

Ik hobbel dus even door over de verharde weg en kom uiteindelijk weer goed uit. Hier ergens moet ik weer een offroad stukje nemen en dat blijkt weer een bijzonder pad te zijn. Dwars over een akker maar deze boer heeft keurig een geul gemaakt waar je het pad kunt volgen. Dat gaan we dus maar doen.

klik voor groot

Het loopt eigenlijk prima en is niet eens heel erg smerig ofzoiets. Valt alweer mee. Verderop wordt het wel lastiger want daarna lopen we weer door een stukje rimboe en even later zelfs over een paadje waar mais en andere dingen meters hoog staan. Ik ben meteen doornat omdat het langs mijn lichaam zwiept. Woefje vindt het prachtig volgens mij.

klik voor groot

Zoals aan alles, komt ook aan dit vreemde pad een einde en komen we uiteindelijk weer uit op een prima begaanbaar pad. Dat loopt een stuk beter en nu kunnen we weer een beetje opschieten.

klik voor groot

We hobbelen rustig voort en komen uiteindelijk op een splitsing waar ik het pad absoluut niet meer kan vinden. Ik heb geen idee hoe ik het lusje zou moeten lopen dat ik had ingetekend en ik besluit maar gewoon via de weg naar het punt te gaan waar ik uit zou moeten komen vanaf het lusje dat ik nu niet kan doen. Ook best. Ik ga nu niet meer zoeken en tijd verspillen met een pad dat er niet is. Toch lastig en zonder kaart kan je hier echt niets. Ik hobbel door met woefje. Even een stukje over de weg en daarna weer linksaf over een off road stuk. Vanaf daar ken ik het wel want dat liep ik al eerder.

klik voor groot

Aan het einde van het pad loopt de weg even steil omhoog en daarna lopen we weer over de weg terug naar het dorp. Het was een beetje apart rondje maar wel weer mooi met nieuwe onbekende stukken. Jammer dat ik niet overal woefje goed over de hekjes kon krijgen maar ze lijkt OK. Het lopen met het jackje was ook niet echt handig want elke keer als ik op de kaart moest kijken zat dat ding in de weg. Maar alles lukt natuurlijk gewoon uiteindelijk.

In het dorpje loop ik nog even langs het kerkje en na ruim 11 km staan we weer voor de deur. Dit was niet echt een snel rondje maar wel mooi. Op naar de volgende maar weer.

klik voor groot

gegevens:

* 11 km
* 17 graden

september 29 km – 2017 totaal 2.054 km

tracer – 143 km
hoka clayton – 145 km
hoka clifton 3 – 600 km
hoka bondi 4 – 479 km
hoka stinson lite – 643 km
hoka mafate speed – 827 km