Om klokslag 6 uur gaat de wekker. Ik slaap pas enkele uren dus ik ben helemaal gaar en kijk verrast naar de telefoon die zachtjes mij probeert te wekken. Gaap. Zal ik blijven liggen….. Nee, want ik wil even lopen en vroeg is het nog niet warm en bovendien upset ik dan niet de hele ochtend van mijn ouders. Eruit dus maar!

Vandaag zou ik eigenlijk een 4×1000 (5′) moeten doen. Maar ik heb echt even geen idee waar ik dat moet doen. De weg naar het drielanden punt is redelijk vlak maar daar werkt de GPS heel slecht en dan heb ik dus geen idee hoe snel ik loop ongeveer. Ik besluit dus toch maar voor een mix binnen een lange ronde. Eerst warming up, daarna de eerste 2500 meter flink doorhobbelen. Dat zou me precies op de hill brengen waar ik al nauwelijks tegenop kan wandelen, dus daar dan even rustig aan.

Vanaf dat punt weer verder richting Belgie en weer richting drielanden punt. Dat is op zich een mooie weg en leent zich ook voor even doortrekken. Dat deed ik dus en dat ging prima met mooie hartslag. Daar even uitblazen en foto maken van het punt en de grens zonder de vlaggen. Ook die vreselijke toren even snel gekiekt. Het is echt een drama daar, zo lelijk en met al die vreet tenten. Maar zo vroeg is alles dicht en nog vredig natuurlijk.

klik voor groot

Na de kiekjes terug via Belgie. Dat is een vrij lastig pad waar ik een deel al eerder van liep. Gelukkig was het niet al te warm in het bos tussen de bomen. Ik zag een kuifmeesje, dat was voor mij een eerste waarneming van deze soort dus dat was leuk voor onderweg. Ik had wel de kaart nodig en ik heb dus 6 km vrij rustig gehobbeld door het bos. Het was alleen iets verder dan ik dacht, maar uiteindelijk kom je natuurlijk gewoon weer thuis!

Gelukkig had ik de agile belt mee met 500cc verdund perensap en dat was lekker. Helaas waren alle plassen opgedroogd voor waf, dus zij was een beetje zielig.

klik voor groot

Ik had het aan het einde van de run helemaal gehad met de klimmetjes en het gedoe maar gelukkig kwam ik weer op het bekende, brede pad en kon ik de rustige lap afklokken om nog even stevig door te lopen voor de laatste kilometers. Op deze manier had ik dus een afwisselende training die zowel wat afstand had als snelheid.

Thuis aangekomen kwam ik de eigenaresse tegen van de korthaar Vizsla die hier ook woont. Zij gaf waf meteen een bakje water wat woeffie dankbaar opslobberde. Maar ze was niet te vermoeid om nog even lekker te dollen met die andere hond dus keihard hijgend kwamen we uiteindelijk thuis.

Op naar de volgende ronde.

klik voor groot

Getalletjes

* 16 km
* temp 22

juli 140 km – 2014 totaal 1.600 km

rapa nui – 55 km
hoka bondi b – 490 km
hoka stinson tarmac – 482 km
hoka stinson trail – 673 km
minimus MT – 303 km
pure flow – 270 km