Vandaag dan eerste ‘echte’ trip met de Ally. We hadden aanvankelijk het plan om de Lek over te steken en weer vanaf Breeka te vertrekken maar ik las in het kano boekje dat de Lek lastig te bevaren is. Dat dan maar niet als beginner en dus startten we zoals het boekje ook aangaf bij de Zijdebrug vlak bij Oud Alblas. Vanaf daar zou het ruim 8 km varen zijn naar Kinderdijk en dan weer terug. Er is ook een langere route die een rondje maakt maar dat moet een andere keer.

Het waait vandaag erg hard en we weten al dat we de ene kant windje mee hebben en de andere kant wind tegen. We zullen later ontdekken dat je op dit soort dagen toch beter een andere route kunt nemen. Fout was vandaag: de route (wind op kop en wind mee in plaats van zijwind indien mogelijk) en vrij open water (beter beschut met deze wind). Maar al doende leert zullen we maar zeggen. maar laat ik bij het begin beginnen want het was wel een dag met hindernissen.

De start kunnen we vrij gemakkelijk vinden en al snel hebben we de spulletjes bij de waterkant liggen. Ik leg de stangen in de volgorde en al snel zitten de zijstangen erin. Maar wederom klungelen we met het boegdeel. de eerste poging mislukt omdat niet alleen het uiteinde te laag uitkomt maar ook erg scheef. Bij de tweede poging is de hoogte van het deel wel in orde maar zit het nog steeds een beetje scheef. Maar dat gebeurt het: bij het monteren van de kielstang horen we een harde knap. De stang is gebroken. Er zat al een rare knik in en op dit deel komt de meeste druk. Maar we keken wel beteuterd. Wat nu? Niet varen? We gaan toch eigenwijs aan de slag want alles wordt bij elkaar gehouden dus in theorie zou het moeten kunnen om met een gebroken stang te varen. En al rommelend krijgen we de boot gewoon in elkaar. Maar er wringt wel iets en de huid zit aan de voorkant op de goede hoogte maar toch scheef. Dat is ook op de video en op alle foto’s goed te zien helaas. Volgende keer dus gewoon nog een keer net zolang totdat het echt helemaal goed zit.

Maar ondanks alle geklooi en problemen, hadden we alles binnen een uur in elkaar. Dat is dus veel te lang, want we weten nu dat het een half uurtje kost, maar het viel me niet eens tegen.

klik voor groot

Uiteindelijk zijn we dus met onze spulletjes op pad. Achterin ligt zelfs een kanokar als we ergens moeten overdragen. Net voordat we vertrekken duiken er nog twee zwemmers het water in die we later weer tegen zullen komen. Het water is natuurlijk ook nog prima op temperatuur. Als we even onderweg zijn, zien we een ijsvogeltje over het water scheren. Dat blijft bijzonder en ik had het hier niet verwacht eigenlijk.

Het vaart wel OK allemaal maar er is weinig te zien op zich. De rietkragen zijn enorm hoog en we moeten nog een flink stukje peddelen voordat we een molen gaan zien. Na een poosje gaan we even rusten bij een steigertje waar we niet eruit kunnen. Maar een rustmomentje is altijd lekker. Helaas heb je met deze keiharde wind dus wel iets nodig want even dobberen is er niet bij, je ligt zo in het riet of ergens anders.

klik voor groot

Na twee kilometer leggen we even aan bij een krakkemikkig steigertje. De touwen staan keistrak maar de boot blijft liggen. Vanwege de harde wind leggen we een waterflesje als een soort bloei tussen de paal en de boot om beschadigingen te voorkomen. Zou je ook een kleine boei hebben (ja weet ik nu)? We wandelen even met woef en doen zelf ook een plas. We eten een broodje en ik ga lekker in het gras liggen in het zonnetje. De wind is toch wel heftig. Ik ben benieuwd of we terug komen. S. maakt zich er vreselijk zorgen over maar volgens mij komen we altijd wel terug. Hetzij over water, hetzij over de weg met de kanokar. Er loopt een mooi fietspad langs het water dus echt een probleem kan het niet zijn denk ik. Ons tempo is best aardig en met wind mee helemaal. Zelfs als we er heel lang over doen…. die terugweg lukt ons wel.

klik voor groot

Ik kijk nog eens op de kaart hoe we precies moeten varen. Even onder een brug door en dan bij het sluisje overdragen en de linkerarm richting de molens nemen. Zo gezegd zo gedaan en al snel varen we inderdaad onder een brug door, komen langs een haventje en zien het sluisje. Slik. De kant is enorm hoog dus hoe gaan we dat nou doen? Zonder moeite meren we aan in het inhammetje en terwijl S. de boot vasthoudt, klim ik naar boven om op de wal te kijken naar de andere kant. Ik denk dat het wel moet kunnen maar we twijfelen over het nut van de linkerarm. is dat nou echt zo mooi? Er staan wel molens maar met die wind…. de lange rij molens staan aan de rechterarm waar we dus straks tegen de wind in langs zullen varen op de terugweg. Uiteindelijk besluiten we het toch te doen en maken een plan van aanpak. Ik sta nog hoog op de wal en kijk naar S. en woef die beneden me in de boot zitten. Hoe krijgen we de boot en belangrijker: de hond nu naar boven?

klik voor groot

Eerst gaan we de hond naar boven krijgen en dat wordt letterlijk hijsen. In no time til ik haar aan het handvat van het zwemvest naar boven en staat ze naast me op de kant. Daarna halen we zoveel mogelijk spullen uit de boot wat niet vastzit want als de boot straks hangt, dan valt alles eruit natuurlijk. S. geeft de meeste spullen aan en klimt daarna zelf ook uit de boot naar boven. We staan dus nu aan de kant, de boot ligt nog beneden ons in het water. Maar het lukt prima om de boot ook op te hijsen en al snel ligt de boot in het gras op de kant. Mijn kneepad valt in het water maar met de peddel krijgen we die ook weer aan de kant. Nu naar de andere kant van het sluisje en daar dus alles weer in omgekeerde volgorde doen. De boot ligt al vrij snel weer in het water. Ik klauter naar beneden en dan krijgen we het hoofdstuk ‘hond’. Ze vindt de gladde rand eng en we besluiten haar dus nu aan het handvat snel naar de boot te tillen. Even een klein rustmomentje daarna en na een minuutje is ze weer helemaal kalm en kunnen we verder met de spullen. Helaas weten we nog niet dat de hondenriem bij deze actie in het gras achterblijft….. Ook S. komt zonder de boot om te laten kieperen de kano weer in en al snel zijn we weer op weg naar het laatste stukje waar we dan eindelijk eens molens zullen gaan zien!

klik voor groot

Al snel zien we inderdaad de eerste molens. Aan de linkerkant staan ze allemaal los en niet in die lange rij zoals we straks zullen gaan zien. Het is vrij druk met mensen ondanks de wind die inmiddels aardig is toegenomen. S. maakt zich nog steeds zorgen maar we zijn nu bijna bij de molens waar we voor kwamen dus omkeren gaan we nu echt niet doen!

Het is lastig om foto’s te maken met die harde wind want zodra ik stop met peddelen, waait de punt natuurlijk meteen met de wind mee. Echt veel foto’s maken we dus ook niet. Overigens heb ik nu mijn oude Lowepro pouches mee om de camera’s makkelijker bij de hand te hebben. Ideale dingen en die gaan dus voortaan mee. Ook gebruiken we de bottleholder voor een bidon. Allemaal pouches voor een fotozak die we niet meer gebruiken en die al op marktplaats stonden. Op de kano blijken ze dus ideaal te zijn. Niets meer dat losligt en eruit kan vallen. Omdat de camera’s zelf in een waterdichte zak zitten, kan er dus ook niks mee gebeuren als je eventueel toch omslaat.

Maar goed, we maken natuurlijk al varend toch enkele foto’s en varen rustig verder tot het steigertje bij de museum molen. Daar is het echt een drukte van belang met toeristen en fietsers. idioot gewoon! Op het water heb je daar totaal geen last van want er is bijna niemand. Aan de andere kant varen twee rondvaart boten langzaam heen en weer en verder is er niets!

klik voor groot

We leggen uiteindelijk aan bij het steigertje en maken wat foto’s en ik maak een kort stukje video wat lastig is vanwege de zon en het tegenlicht. Inmiddels waait het ehm… best hard.

klik voor groot

Daarna tillen we de kano naar de andere kant van de weg en gaan weer op pad. Vanaf nu zal het hard werken worden denk ik! Inmiddels zijn we er ook achter dat de rode hondenriem achter is gebleven bij het sluisje. Bij het naar beneden tillen hebben we de riem afgedaan en is daarna niet meer de boot ingekomen. Straks even kijken of we de riem nog kunnen pakken als we weer langs de sluis komen!

Klik voor groot

na iedere 15 minuten stoppen we even om op adem te komen want het valt niet mee maar is op zich best te doen. Soms wordt de boot ineens toch gegrepen door de wind en buigen we te ver af maar als we een beetje met de kop in de wind blijven varen, gaat het redelijk goed. We halen zelfs nog een tempo van 3 km/uur wat met deze wind echt niet verkeerd is. Op een gegeven moment reken ik uit dat we nog 1.500 meter moeten naar de sluis voor de riem. Dat zou dus een half uurtje zijn. We pauzeren tussendoor nog even en leggen uiteindelijk aan bij een van de vele vissteigertjes die aan deze kant te vinden zijn. Vanaf daar zal ik dan even naar de sluis teruglopen. Ondertussen kan woef dan ook plassen.

Klik voor groot

Als ik bij het sluisje kom, zie ik dat ik helemaal niet aan die kant kan komen natuurlijk! Ik tuur en tuur of ik de riem zie liggen maar ik zie niks. Het is best breed en in het gras zie ik niks. Verderop zitten mensen bij een boot en ik zwaai als een gek met het zwemvest van woef. Eerst denken de mensen dat ik zwaai maar uiteindelijk begrijpt iemand dat ik iets wil en komt op de fiets aanrijden. Hij zoekt en kijkt, en vindt gelukkig de riem inderdaad op de plek waar we de boot te water hebben gelaten. Hij gooit de riem het water over (wat gelukkig goed gaat) en we gaan weer terug naar het steigertje. Blij dat we de riem weer hebben! Ik loop terug naar de steiger en als we woef laten instappen, duwt ze (mede vanwege de wind) de boot al weg terwijl ze springt…… ik grijp haar op tijd aan het handvat van het zwemvest en til haar in de boot zodat ze niet tussen wal en schip valt. Ziehier de tweede echte reden waarom ze een zwemvest draagt. Dat ding heeft dus vandaag echt bewezen dat het nuttig is. Ze was absoluut in het water gevallen en met die wind was dat geen feest geweest zo tussen steiger en boot denk ik.

Daarna peddelen we weer op volle kracht verder. Het gaat langzaam maar het gaat en we schelden niet eens al te erg naar elkaar. Natuurlijk denk je altijd dat de ander iets stoms doet als de boot ineens de wind weer indraait…..

We zien een motorbootje langs varen en denken hardop dat een sleep best leuk zou zijn…. gelukkig horen de mensen niks en varen rustig verder. Wij ook en ik ben helemaal niet ontevreden! We hebben al ruim 6 km gevaren vanaf de molens dus we hebben al een heel stuk gevaren tegen de wind in. Dan ineens wordt de kano weer door de wind gegrepen en het kost ons veel moeite om weer op koers te komen. Net op dat moment komt er een motorbootje dichtbij ons. Een vader die met zijn zoons op pad is en er eentje op een rubberen ring sleept. We roepen voor de grap dat we wel een sleep willen en zo gebeurt het ook. We maken het touw vast aan de boeg en zo worden we gesleept…..

Klik voor groot

Ik vind het maar lui want we waren er echt wel gekomen. Maar het gaat een stuk vlugger, dat dan weer wel!

Woef vindt het allemaal best. We hebben een handdoekje over de stangen getrokken zodat ze schaduw heeft en af en toe komt haar kopje er bovenuit om lekker even wat wind te vangen.

Klik voor groot

Omdat de man op hetzelfde punt moet zijn als wij, worden we uiteindelijk het hele stuk naar de steiger gesleept. Op die steiger staat een visser en dat zorgt even voor problemen. In plaats dat de man ons gewoon losgooit, komt hij te dicht bij de steiger en raakt het vistuig verstrikt in de motor van de boot. Daar zal de visser niet blij mee zijn. Als alles los is (met geknapt vistuig), liggen we met beide boten alsnog in de lelies aan de andere kant van de steiger. Voor ons geen probleem maar het gedoe met de vislijn was echt niet nodig geweest. We peddelen terug naar de steiger en maken ons excuus bij de visser. Die helpt ons zelfs de boot uit het water te krijgen en vindt het geen probleem.

Klik voor groot

Als we op de kant staan, besluiten we de kano met alle troep op de kar te zetten en naar de auto te rijden. Dat is een goede test en zou ook makkelijk moeten gaan! Even loopt de kar aan maar dat blijkt een kwestie te zijn van wielen omdraaien zodat het ventiel niet aan de verkeerde kant uitsteekt (ventiel aan de binnenzijde). Weer wat geleerd. Daarna loopt de kar als een zonnetje en zonder problemen duw je de kano vooruit en kan je ook heel makkelijk de bocht om. Daar gaan we vast veel plezier van hebben!

Klik voor groot

Als we bij de auto zijn laten we woef eerst wat drinken. Blijft een beetje lastig want ze wil niet altijd drinken als we het aanbieden en ze heeft nu toch echt teveel dorst.

klik voor groot

We doen de spulletjes in de auto en gaan de boot uit elkaar halen. Dat is echt zo gebeurd en in no time zit alles weer in de auto, is woef lekker uitgeweest (en wij ook) en gaan we weer richting huis.

klik voor groot

Een geslaagde tocht waar we veel hebben gezien en ook veel hebben geleerd. Op naar de volgende tocht!

Gegevens:

afstand: 17,5 km
weer: zonnig, warm en harde wind

Video: (link):

Kaart: