Gisteren reden we vanaf Welkoop over het industrieterrein terug naar huis en zagen we bordjes van een fietstocht. Misschien zou dat wel leuk zijn om te rijden morgen! Ik zie dat er een afstand is van 85 km dus dat zou misschien wat zijn ook al is het een beetje ver voor een openingsrit. Dit hele jaar heb ik nog niet op de racefiets gezeten maar gelukkig wel al op de Santos dus het zou wel moeten gaan. Het weer is niet echt optimaal met een lage temperatuur en een koude wind maar vooruit maar. Niet helemaal voorbereid dus maar de wielen zijn goed, en ik ben ook goed dus hoppekee. Ik zou gemakkelijk van huis kunnen vertrekken voor de tocht en ook weer terug kunnen fietsen. Mooi op tijd stap ik dus op mijn fietsje, wuif S. gedag en ga vol goede moed op pad. Als ik aankom bij de sporthal kan ik makkelijk mijn fiets op slot zetten en me aanmelden. Ik moet 6 euro betalen en vraag me dus achteraf af waarvoor ik dat eigenlijk moet doen. Geen herinnering, geen kopje thee niets.

Klik voor groot

Al meteen rijd ik verkeerd. De route staat gelukkig wel op de Garmin en er hangen bordjes langs de route maar de eerste bij de rotonde mis ik dus al en ik moet weer terug. later hoor ik van iemand waar ik een heel stuk mee fiets dat hij wel die route reed en dus een extra lusje reed. Daar was dus al de eerste onduidelijke splitsing met een langere route die eerst richting Veluwe meer ging blijkbaar. Ik ga in ieder geval goed en rij moedig door. Het is koud en ik kan met de dikke handschoenen eigenlijk geen foto’s maken. Het is rustig op de route. Ik fiets richting Epe en uiteindelijk haakt daar een meneer aan en we fietsen samen een stukje. Het tempo is redelijk goed. Uiteindelijk fietsen we samen ineens in een groep en dat gaat helemaal lekker. Maar helaas is daar weer een splitsing met een langere route die de andere man gelukkig ziet zodat we niet ineens op een langere route zitten. Dan gaat na 31 km ineens de garmin uit. Ik rommel ermee en wil ook mijn dikke handschoenen ruilen voor mijn andere handschoenen en dan ben ik de andere man kwijt die op dat moment net voor me rijdt. Hij denkt namelijk dat ik nog steeds achter hem aan rijd omdat de man die weer achter MIJ reed nu aanhaakt bij hem. Jammer maar helaas. De rest zal ik dus alleen moeten doen. We waren wel gezellig aan het kletsen maar ik snap dat hij me niet mist nu. De route gaat nu richting Apeldoorn en tot mijn verrassing rijd ik ineens langs de keizerskroon waar mij ouders toevallig morgen heen zullen gaan. Paleis het Loo is afgeschermd met hekken en schuttingen dus daar zie je niets van.

Klik voor groot

Daarna rijd ik op de weg richting de Julianatoren. Maar dat valt even tegen. Aanvankelijk denk ik dat ik er helemaal doorheen zit maar ik zie ineens een andere fietser ook moeizaam rijden. De weg loopt heel gestaag omhoog en als je dan al niet in een lekker ritme zit, gaat het steeds langzamer. Ik ben verrast. Ik rijd op een racefiets, zonder kar en met een stijging van bijna niks. Waarom gaat dit zo klote? Ik ben bekaf met lage cadans en kom echt niet vooruit. Ben ik nou die fietser die woefje in haar karretje de Schotse heuvels opsleur? Ik heb best even om daarover na te denken want de weg is eindeloos. Wat een ellende. Het rode jasje van de man die aanvankelijk voor me reed zie ik al niet meer. Uiteindelijk lukt het weer om wat beter te fietsen. Hoog Soerel en daarna richting Kootwijk. De route wordt ook ineens weer mooier met heide en veel groen.

Na Kootwijk is een controle post waar de warmte me tegemoet slaat als ik de deur open. Daar ga ik niet naar binnen. Stempelen is ook niet nodig dus ik rijd door. Het is buiten veel te koud voor dit soort oponthoud in de warmte. Het weer lijkt wel iets op te knappen met een zonnetje dat doorbreekt maar het is nog steeds koud. Ik heb mijn lange handschoenen ook alweer aan getrokken. Als ik ergens het spoor oversteek denk ik even de man met het rode jasje te zien zitten bij een cafe daar maar ik rijd door en denk er niet over na. Niet veel later komt hij me weer achterop rijden en fietsen we weer een stuk samen. Of ik ook zo’n last had gehad op de weg naar de Julianatoren. Nou zeker! wat een rot weg. We rijden samen weer een stuk door maar ik wil bij Garderen even wat drinken en eten omdat ik niks bij me heb en daar scheiden onze wegen zich weer. Het is in Garderen ontzettend druk met een of andere optocht van vrachtwagens. Als ik bij IJstijd zit kijk ik mijn ogen uit naar de gigantische wagens die mooi opgepoetst zijn. Ik maak nog net een foto van het laatste stukje als ik weer vertrek daar nadat ik thee, een ijsje en een tosti heb gegeten. Het gaat nu opschieten. Via Staverden voert de weg weer richting huis. Op de Stakebergweg ben ik notabene bijna thuis maar ik moet eerst terug naar Nunspeet. Ik zal de route netjes afmaken. Ik ben blijkbaar moe want ik kom echt niet meer vooruit op de Stakenbergweg. Totdat iemand mij inhaalt. Hij gooit een bananenschil de natuur in en ik besluit er iets van te zeggen. Ik haak dus aan en we raken aan dep raat. De schil blijft overigens liggen….. Samen fietsen we het laatste stuk terug naar Nunspeet. Nog met grote lus ook maar goed, afmaken zal ik het. Als we in Nunspeet het spoor oversteken zegt hij dat hij rechtsreeks naar huis gaat. Ik ben verrast want blijkbaar hoef je je niet af te melden. Dat blijkt even later ook zo te zijn als ik weer bij de start sta. Wat vreemd allemaal en wat anders dan in de goede oude tijd!

Klik voor groot

S. heeft al gezien dat ik weer bij de start was en ik krijg een opbeurend tekstje met ‘wow je bent er’. Nou dat vind ik ook wel dat wow want het is koud en het was best ver eigenlijk. Maar wel weer leuk dat ik het gedaan heb! Ik fiets naar huis en zodra ik thuis ben gaat het regen en hagelen en later zelfs wat sneeuwen. Net op tijd binnen dus! Op naar de volgende rit. Bijna geen foto’s dus van deze rit vanwege het weer en de dikke handschoenen.

Gegevens:

* 95 km
* rij tijd 4 uur 10 minuten
* HS 116 (137)
* hoogtemeters 334
* verstreken tijd 4 uur 40 minuten
* snelheid 22,7 km/uur
* cadans 67 (105)
* 2 graden

klik voor groot