ronde 1: hitland – 9 km

Gisteren zijn we naar Ter Aar geweest en hebben we ons laten adviseren over de framemaat voor een eventuele andere Santos. Ik ben op een pasfiets geweest en kreeg aanvankelijk het advies voor een 53 cm frame. Dat werd daarna trouwens ineens een 57 cm frame en een 61 frame zou echt te groot zijn. Zonder overigens dat te checken of mij op te meten. Natuurlijk is een meting maar een statisch iets maar ik begrijp niet goed waarom je een fiets gaat instellen op een geometrie van een bepaald frame zonder bijvoorbeeld iemands beenlengte te meten. Maar het is interessant om te luisteren en te bedenken wat onzin is en wat waarheid is. We waren nu in deze winkel voor de frame maat omdat ik vorige week op een demo fiets had gereden van 61 cm. Dat reed erg fijn en ik moet bekennen dat ik de fiets feitelijk al had gekocht. Maar toen bij het invullen van het garantiebewijs het paspoort ineens niet bleek te kloppen met de uitspraken van de verkoper, zag ik toch af van de koop. Ik vond de 61 cm fiets erg fijn rijden maar misschien reed dat type fiets gewoon wel heel prettig. Wie zal het zeggen?

klik voor groot

Omdat ik afgelopen dinsdag ben gaan bellen naar de winkel waar die demo vandaan zou zijn gekomen, raak ik aan de praat over framemaat en sloeg dus weer alle twijfel toe. Is 61 nou te groot? Ik rijd nu op een 57 cm fiets. Dat gaat op zich goed, maar ik heb het idee dat ik net wat beter zit op een groter frame. Toen ik mijn huidige fiets kocht, was in ieder geval al duidelijk dat de stuurpen eigenlijk te kort was. Dat is tot op heden nooit veranderd. Een groter frame heeft een langere bovenbuis en zou dus beter moeten zitten in theorie (met mijn maten). Hoe dan ook, door alle belletjes en mailtjes van afgelopen week kwamen we dus terecht in Ter Aar waar ik op een pasfiets van Santos kon zitten. Dat zegt me weinig eerlijk gezegd en rijden in die winkel kon alleen op een baantje tussen de fietsen door.

klik voor groot

Maar we wilden ons dus eens laten voorlichten zodat we weer verder konden nadenken. De man in Ter Aar vond in ieder geval dat de 61 cm een veel te grote fiets zou zijn. Maar ja, hij begon met opmeten van een 53 cm frame en ging naadloos over op een 57 cm toen bleek dat mijn eigen fiets een 57 cm frame was. Dan kan je ook nauwelijks meer terug als verkoper en beweren dat 61 cm ook wel kan. Dus hoezo dan dat negatieve advies? Op basis waarvan eigenlijk? Hoe het ook zij, we hebben uiteindelijk mijn eigen fiets van het dak gehaald en eens laten bekijken. De barends zouden niet goed staan en het stuur te ver naar beneden. Maar stuur omhoog betekent dat ik nog dichterbij mijn lichaam kom en dus ‘klem’ zit wat ik nu al heb voor mijn gevoel. Of toch niet? We hebben het allemaal maar eens laten veranderen. Aan mijn zadel hoefde niets veranderd te worden. We schaffen nog mooie nieuwe barends met kurk aan waar ook een spiegeltje op kan. Dat maakt de fiets meteen een stuk mooier omdat ik ook een bruin leren Brooks zadel heb. Grappig dat zulke kleine dingen echt verschil maken. Ik vond het altijd een lelijke fiets maar het begint er langzaam op te lijken. De oude barends gaan nu op de Cube.

Zo vertrekken we dus weer uit Ter Aar en zijn we niet zoveel wijzer over de framemaat eigenlijk.

Vanwege die veranderingen aan mijn eigen fiets, gaan we nu vandaag eerst even een kort rondje fietsen om te kijken hoe het voelt. Never change a winning combination zou je zeggen en dat is dus waar ik ook zo bang voor ben. Het moet allemaal wel beter worden en niet slechter! Straks zit ik met de gebakken peren en we weten nu dat we rustig twee dagen op pad kunnen met kar en al zonder dat ik ergens last van krijg. Nou ja, van mijn schouders en nek een beetje.

We gaan dus op pad voor een heel kort rondje voordat we echt gaan rijden vanmiddag. S. rijdt op zijn Cube en al snel scheuren we door Hitland. Dat wil zeggen: ik heb echt het gevoel dat ik gewoon lekker aan het fietsen ben. Ik heb geen snelheidsmetertje dus ik kan niet zien hoe hard ik eigenlijk rijd. Maar S. piept dat we wel erg snel rijden. De Santos zit op zich prima maar we stellen alleen het zadel anders omdat ik nu anders zit. De barends die platter liggen ten opzichte van het stuur, zitten prima zo. Maar wat moet het nu zijn? Ik heb echt geen idee en stom genoeg vergeten we dus een foto te maken zodat ik kan meekijken hoe ik op de fiets zit. Na 9 km staan we weer voor de deur. Blijkbaar fietste ik echt te snel want S. is kapot en bezweet en heeft nauwelijks meer puf om op pad te gaan voor ons tweede rondje. Ik vind eigenlijk dat we helemaal niet naar Elst hoeven voor die test rit op de Rohloff fiets. Ik hou gewoon deze fiets voorlopig en ga de fiets nog wat pimpen met leuke dingetjes en misschien een Son naaf voor verlichting. Maar al pratend, besluiten we toch ons plan te volgen en te gaan voor de test rit. Zo weten we het tenminste zeker!

klik voor groot

We gaan dus gauw op pad naar Elst waar we een route hebben gemaakt en waar we ook een stukje kunnen gaan fietsen op een test fiets in de juiste frame maat. Dat verslagje staat hieronder.

Gegevens:

* afstand 9 km
* snelheid 22,1 km/uur (max 34,9 km/uur)
* rijtijd 24 minuten
* totaal tijd 28 minuten
* temperatuur 14 graden
* wind 19 km/uur ONO wind

ronde 2: elst – 26 km

Na een klein uurtje rijden zijn we in Elst bij de winkel. Ik ben benieuwd want dit zou dus het Santos Walhalla moeten zijn waar alles te zien is en waar je bovendien ook van alles kunt uitproberen. We worden geholpen door een ander dan waarmee ik aan de telefoon heb gezeten en dat is prima. Even een frisse nieuwe blik. We gaan kijken naar de Travel Lite in de maat 57 en aangezien ik alle verschillen met de Travelmaster eigenlijk al weet, gaan we direct een stapje verder. We mogen er inderdaad gewoon mee gaan fietsen en zelfs de kar mag erop. Er wordt ook een zadel gehaald waar ik zelf mee rijd en de fiets wordt verder ingesteld. Overigens niet goed genoeg beseffen we later maar ik wilde eigenlijk vooral even met die Rohloff schakelen en niet in eerste instantie naar de frame maat kijken nu. Zo gezegd zo gedaan en al snel staat de demo fiets compleet met kar en goed zadel buiten voor een ritje. We mogen net zo lang wegblijven als we willen dus dat is prettig en we starten ons rondje dat we hadden gemaakt hier in de buurt. We slaan rechtsaf en rijden richting het pontje.

klik voor groot

Na het pontje rijden we langs de dijk en dat valt niet mee met de wind tegen maar het is een goede oefening om het schakelen te onderzoeken en te kijken hoe dat rijdt met 14 versnellingen die bijna het volledige bereik van een derailleur heeft. Mijn Alfine 11 op de Cube heeft dat dus niet en is daardoor minder geschikt als vakantiefiets met heuvels. De Rohloff kan dat dus wel.

klik voor groot

We rijden ergens een weggetje in waarvan we niet begrijpen waarom die in de route zit maar die gelegenheid grijp ik meteen even aan om me om te kleden. Het is ineens warm geworden en ik wissel mijn warme lange fietsbroek voor een 3/4 fietsbroek en een korte mouwen shirtje. Een beetje doortrappen met die kar achter me aan is best vermoeiend zo met die wind en ik krijg het er warm van. Afkoelen op mijn lichaam kan bijna niet met mijn Castellig giletje. Later zien we op de kaart dat we nog beter door hadden kunnen fietsen en onderlangs weer richting de dijk hadden kunnen rijden. Volgende keer dan maar. Mooi is het hier overigens zeker! De molen is fraai en het is een prachtig gebied en heel rustig.

klik voor groot

We rijden daarna weer tegen de wind in over de dijk en ik rijd nog even over een rustig weggetje om te sturen en te slingeren met de fiets. Dat sturen en draaien gaat aanzienlijk makkelijker dan met de Travelmaster die ik heb. Die fiets wil vooral rechtdoor! We rijden vervolgens rustig verder richting de tweede pont die we gaan nemen.

klik voor groot

Dit pontje kost wat meer tijd omdat gewacht moet worden op wat binnenvaartschepen maar uiteindelijk komen we weer aan de overkant waar een prachtige kerk helaas in de steigers staat na renovatie. Aan de wal is een restaurant waar we buiten wat hadden kunnen drinken als we met onze eigen fietsen op pad waren geweest. Nu moeten we immers eerst terug richting de winkel. Het is niet echt een rustig en ontspannen rondje op deze manier.

klik voor groot

We gaan hier van onze eigen route af en nemen een andere route die net iets korter is en door het bos zal gaan. Langzamerhand moeten we immers weer eens terug richting de winkel zodat er nog wat tijd is om te praten en te overleggen. Grappig genoeg komen we ineens op het parcours van de Boretti Classic. Die had ik in de evenementen kalender zien staan. Natuurlijk maken de mannen weer een opmerking in de trant van ‘ook 110 km’?? Alsof ik dat niet zou kunnen op mijn fietsje met de kar. Ze voelen zich heel wat en moeten dus even een kleinerende opmerking maken naar iemand die in hun ogen waarschijnlijk de absolute fiets toerist is. Best hoor. We hebben gelukkig al snel een andere route door een veld waar het wat rustiger is maar aan het einde van het veld komen we toch weer op het parcours. Gelukkig is de weg hier inmiddels heel breed en zitten we elkaar niet in de weg. Maar de weg blijkt een prima oefening voor de Rohloff fiets. Het is een weg met wat klimmetjes en afdalingen. Nou ja, zo ver we dat hier in Nederland hebben maar blijkbaar stelt het voor sommigen al heel wat voor. Voor me rijdt een racefietser die het niet makkelijk (meer) heeft. Zal ik die eens gaan inhalen? Dat heet dan zo mooi ‘gechicked worden’. Het is vast niet zo leuk voor die man op zijn racefiets als een dame met gewone fiets en kar hem ineens gaat inhalen. Ik ga het proberen want het is meteen een oefening voor de Rohloff. Slaagt de fiets voor de test? Ik ga aan de slag en richt me op de man in de verte.

klik voor groot

Soms ben ik heel dichtbij maar op twee momenten denk ik de ‘strijd’ te verliezen als de man weer snelheid krijgt. Maar bij een van de laatste klimmetjes lukt het me en ik doe net alsof ik totaal niet moet hijgen als ik de man voorbij fiets met mijn karretje. Flauw maar ik heb er eerlijk gezegd reuze plezier in. Ik ben geen klimmer maar het was me de vorige keer op de racefiets tocht al opgevallen dat sommige fietsers echt niks kunnen klimmen. Op het viaduct over de snelweg bij Leidschendam hadden mensen uit de groep er al moeite mee. Ik ben erg benieuwd of ik tegenwoordig de Amerongse Berg op zou kunnen fietsen zonder problemen. Toen ik in 1994/1995 met de racefiets veel tochten reed, probeerde ik altijd op de DTC ritten die stomme heuvel te vermijden en reed er wel eens omheen! Toch eens proberen.

Na de eerste racefietser halen we nog twee racefietsers in. Inmiddels rijd ik in versnelling 7 en dan maakt de Rohloff een zacht zoemend geluid. Dat hoort erbij maar het is een beetje een geluid alsof je op en e-bike rijdt en dat zullen de racefietsers ook wel gedacht hebben.

Toch was het opvallend makkelijk rijden met de fiets en als je bedenkt dat ik omhoog kwam in versnelling 7 dan is er dus nog volop ruimte om terug te schakelen naar 1. Opvallend en een prima oefening want dat had ik anders niet geweten op een korter rondje zonder klimmetjes.

Ik ben erg onder de indruk van de fiets en het kunnen schakelen als je stil staat en het snelle schakelen om op de trekken met de kar na oversteken is erg prettig (en veilig). Dat is dus juist waarom ik zo graag op Rohloff wil overstappen.

Inmiddels rijden we op ons gemakje door het bos. Nou ja, we rijden behoorlijk door met onze fietsjes en ik schakel me rot om alles te proberen. Ook laten we woefje maar even uit de kar zodat zij er ook nog iets aan heeft. Gelukkig liep ze vanmorgen al lekker met me mee op mijn hardloop rondje dus ze komt niets tekort vandaag.

klik voor groot

Na 24 km staan we weer voor de winkel waar we netjes de fiets gaan afleveren. Adapter voor de doggyride van de kar en de fiets weer in de winkel zetten. We gaan nog even napraten en dan komt de eigenaar er ook bij. Die weet dus nu ook dat ik diegene ben van de demo in Limburg en dat komt goed uit. Want zo komen we aan de praat over de frame maat. Is die 57 nou echt wel goed? In de winkel staat ook een 61 cm en die wordt tevoorschijn gehaald. We hadden vandaag beter een korte ronde op de 57 cm kunnen fietsen en gelijk erachteraan dezelfde ronde op de 61 cm fiets vond hij. Dat heeft zijn collega niet gezegd maar logisch is het wel. Hoewel het al laat is, ga ik nog even een klein stukje rijden op de 61 cm fiets zonder de doggyride en met een ander zadel. Alleen even om te proberen hoe het zit. Vervelend genoeg vind ik die 61 cm nog steeds erg fijn zitten eerlijk gezegd. De eigenaar vindt de 61 cm helemaal niet te groot en vindt dat ik het gewoon moet komen proberen. Beide fietsen precies hetzelfde afstellen en dan steeds met beide fietsen een stuk gaan rijden. Zo spreken we het ook af. Ik ga binnenkort dus terug om dat te proberen. De fiets die het lekkerste rijdt op een kort stukje kan ik dan eventueel zelfs meekrijgen voor wat langere tijd om helemaal uit te proberen. Prima service dus en de enige manier om op verantwoorde wijze zo’n dure fiets te kopen denk ik.

klik voor groot

Tevreden maar met een hoofd vol ervaringen en vragen rijden we weer naar huis. Eigenlijk vervelend want ik was vanmorgen helemaal ‘om’ om toch op mijn eigen fiets door te blijven rijden. Maar na deze uitgebreidere test rit op de Travel Lite ben ik nog meer gecharmeerd geraakt van deze fiets. Mooi zijn ze trouwens niet (vind ik) maar dat schakelen, sturen en het geringe onderhoud dat de fiets nodig heeft is erg aantrekkelijk.

Eerst ga ik op 12 mei bij Santos zelf praten. Je kunt daar een afspraak maken op vrijdagen en dat heb ik gedaan. Ik wil van hun graag weten wat voor mij het beste zou zijn met al mijn problemen. Grotere fiets of juist niet. Als bouwer moet je daar toch ook iets over kunnen zeggen hoop ik. Afwachten maar. Voorlopig heb ik gelukkig al een fijne fiets en daarmee vertrekken we als het goed is over 3 weken naar Schotland. Laat die kilometers maar komen!

Gegevens:

* afstand 26 km
* snelheid 17,2 km/uur (max 37,7 km/uur)
* rijtijd 1 uur 31 minuten
* totaal tijd 2 uur 18 minuten
* temperatuur 18 graden
* wind 21 km/uur O wind