Vandaag heeft S. een afspraak in Laren (NH) en zo kom ik op het idee om in de ochtend daar dan heen te fietsen zonder woefje in de doggyride en S. daar in laren te ontmoeten. Op die manier kan ik eens fietsen zonder doggyride en hoef ik niet met de fiets ook weer terug. De route was snel gemaakt. Een combinatie van ‘makkelijk doorfietsen’ en een beetje natuurgebieden voor zover ik dat kon beoordelen op een kaart. De afstand zou ongeveer 75 km zijn.

Omdat de afspraak al om 11 uur was, start ik dus in alle vroegte voor mijn tripje. Mij lijkt het een makkie maar S. denkt daar heel anders over. Omdat we daarna door gaan naar Garderen en in de tent zullen slapen en zondag mijn ouders gaan ontmoeten in Hoog Soeren om mijn verjaardag vast te vieren, is de hele auto afgeladen vol met spullen en kleding. Ik heb op de fiets niet veel bij me. Het weer is goed en ik heb vooral wat water bij me, wat cake en een giletje voor de zekerheid. Voor het eerst gebruik ik op deze fiets de Roswheel waar de telefoon inzit met de nauwkeurige kaart voor het geval ik iets niet kan vinden met de Teasi die op het stuur zit. Ook draag ik voor het eerst mijn fietsbroek uit 2011 weer eens en trek ik voor het eerst fietsschoenen aan. Ik ga deze rit proberen zonder compressiekousen te fietsen. Ik ben benieuwd hoe mijn kuit dat vindt. On top op that zet ik ook nog eens mijn nieuwe helm op. Allemaal dingen om uit te proberen en dat nog eens op een lange rit ook!

Maar ik ga vol goede moed op pad. Het weer is prima. Warm maar bewolkt en nog zonder zonnetje. Ik heb wel tegenwind maar er staat niet veel wind dus dat zal niet veel uitmaken denk ik.

klik voor groot

Ik fiets eerst langs de dijk en omdat de pontjes nog niet varen op dit tijdstip, kan ik niet over zoals de route aangeeft, maar moet ik doorrijden langs de dijk via Moordrecht naar Gouda en daar de IJssel oversteken. De weg slingert voor me uit langs het water en ik trap maar door. Nieuwerkerk komt voorbij, Moordrecht komt voorbij. Dan ineens de eerste wegopbreking en ik moet even linksaf de weilanden in. Ik zag al op de kaart dat ik niet echt zal omrijden en de route is nog onverwacht mooi ook langs de Ringvaart. Dat valt dus alweer mee. Nu zal ik even moeten opletten want ik weet dat ik naar knooppunt 29 zal moeten en daar dan ergens weer het water over kan steken. Dat is even een beetje zoeken maar uiteindelijk rij ik weer de goede richting op. Hier in Gouda moet ik een beetje zoeken en opletten en af en toe op mijn briefje kijken waar ik heen moet, want ik ben nog niet op de route die ik had getekend. Ik kom langs het water en rijd langs een stinkende fabriek. Afschuwelijk wat is dit nou voor iets? In de verte zie ik een molentje en het stadje en dat ziet er beter uit.

klik voor groot

Eindelijk ben ik dan na even zoeken weer op de route. Soms rijd ik stukjes via een knooppunten route en weet ik dat ik nog goed zit als ik de bordjes zie. De route gaat nu richting Haastrecht. Dat is leuk, want ik fietste met S. een tijdje geleden rond Haastrecht en ik weet al dat het mooi is daar. Ik kom helaas niet door Haastrecht zoals de vorige keer maar rijd meteen de dijk op. Het dorp blijft dus rechts van me liggen. Op die weg haal ik een mountainbiker in die best hard fietst. Toch altijd weer grappig zo met mijn vakantiefietsje. Maar hij blijft over de dijk rijden en ik ga naar beneden richting het water om daar het pad een stukje te vervolgen. Dat is mooi en hoewel ik wel een beetje gebonden ben aan de tijd, wil ik ook wel wat moois zien. Ik ben nog niet zo goed met foto’s maken tijdens het rijden omdat ik dan de camera uit mijn tasje moet peuteren en tijdens het rijden een foto moet maken. De keren dat ik het doe, krijg ik ook steeds storing waardoor het mooie moment al voorbij is tegen de tijd dat alles weer werkt.

Ondertussen tuf ik rustig voort. Wanneer zal ik nou eens gaan stoppen? Ga ik dan een stukje wandelen? Ga ik zitten? Of alleen even afstappen en rekken en strekken? Ik fiets al langs het bankje waar ik met S. lekker gezeten heb tijdens de vorige rit. Daar dus ook geen pauze nu. Maar het moment dient zich al snel aan want ik moet na het pad linksaf over een pad langs een trap. Dat gaat heel steil naar beneden en daar fiets ik dus niet vanaf. De mountainbiker zag ik het wel doen want hij fietste uiteindelijk vlak voor me daar naar beneden. Ik stap dus af, wandel naar beneden en besluit even een stukje te wandelen hier in Hekendorp waar ik inmiddels ben aangekomen.

klik voor groot

Maar zo zonder hondje is het wel gek om te wandelen en ik ben ook een beetje bang dat ik straks niet meer op gang zal komen. Ik moet immers nog een heel stuk fietsen. Dubbel gevoel dus, want ik moet er wel af. Maar goed, ik heb nu even gewandeld en wat gedronken en nu kan ik wel weer verder.

De route gaat nu vanaf Hekendorp naar Woerden. Dat rijdt allemaal prima. Een mooi fietspad met weilanden en watertjes. Het spoor kan ik mooi als ijkpunt aanhouden. Even moet ik op de kaart kijken omdat ik een slinger moet maken om ergens onder de drukke weg door te komen maar dat is allemaal prima en al snel daarna rijd ik Woerden al in. Aardige kant van Woerden blijkbaar want er is heel wat te zien eigenlijk. Ik rijd langs kasteel Woerden en maak even een kiekje.

klik voor groot

Vanaf Woerden gaat de route richting Kamerik. Gelukkig had ik dat gezien op de kaart want het staat niet zo goed aan en de navigatie is onduidelijk maar ik rijd helemaal goed. Ook weer een prima fietspad en heerlijk rustig. Met de doggyride had dit ook prima gekund maar dit is heerlijk zo zonder dat gewicht achter me. Ik rijd nu richting Portengen.

klik voor groot

Ik vind het wel een grap zo fietsen. Het valt me alleen op dat ik stevig moet doortrappen om een beetje gemiddelde te halen. Je verliest blijkbaar toch veel tijd met kaart lezen, afremmen voor een foto (ik stap niet af maar toch), bochtje draaien omdat je fout zit etc. Dat valt me tegen maar ik zit dan ook niet op een racefiets natuurlijk.

klik voor groot

Maar ik fiets gestaag door en reken soms een beetje uit hoe laat ik nou in Laren aan zal komen. Ik gok rond 10.30 en dat valt dus niet tegen in 4 uur dan.

Van Portengen ga ik richting Breukelen. Ik kan daar verschillende routes nemen. Hetzij linksaf langs het amsterdam rijn kanaal, of rechtsaf over de grote brug bij Breukelen. Het veertje vaart al lang en ik heb vast tijd genoeg. Eerst maar eens naar Breukelen maar voordat ik er erg in heb, rijd ik al ineens langs het van der Valk hotel dat zo herkenbaar is en het station van Breukelen. Ik vergeet dus een foto te maken van dat hotel jammer genoeg.

Na Breukelen moet ik weer even opletten en bedenken wat ik ga doen. Als ik bij de splitsing kom waar ik kan kiezen, zie ik rechts van me die hoge ongezellige brug liggen. Voor me zie ik het kanaal en links lonkt ook een aardig fietspad langs het water. Omdat ik tijd genoeg heb, besluit ik gewoon de route te volgen die ik had gemaakt, dus met het veertje en ik sla linksaf.

klik voor groot

klik voor groot

Ik vind het wel leuk om de grote vrachtschepen te zien op het kanaal en ondertussen trap ik stevig door. Ik zie op mijn navigatie dat het bijna 2 kilometer is naar de oversteek. Lukt dat niet, dan kan ik ofwel terug, ofwel doorfietsen naar de volgende brug maar dat lijkt me ook niks.

Maar als ik dichterbij kom, zie ik het veertje al naar de overkant varen. Er wordt dus gevaren dus dat komt mooi uit! Ik fiets verder en wacht aan de kant waar nog twee fietsers staan te wachten. Het veertje komt al snel weer onze kant op en we kunnen oprijden.

klik voor groot

Het veertje blijft even liggen en ik ga nar de schipper om te betalen. Vreemd genoeg kost het niets. Die andere fietsers weten dat blijkbaar want zij maakten zelfs geen aanstalten om te gaan betalen. Dat is dus een meevallertje.

Ik vind het altijd wel leuk om zo over te steken en al gauw schommelen we over het drukbevaren kanaal. Bijzonder toch om dit zo te kunnen doen? Aan de overkant ziet het er ook prachtig groen uit en ik rijd weer verder naar Nieuwersluis. Volgens mij ga ik straks een heel mooi stukje van de route zien maar tot nu toe was het ook allemaal prima.

klik voor groot

Als ik de brug oversteek, zie ik de Vecht al en hoe mooi het is. Statige huizen staan aan weerskanten van het water en er is veel te zien. Vanwege het mooie warme weer zijn er ook veel boten op het water.

klik voor groot

Na de brug sla ik linksaf en geniet van alles om me heen. Langzaam aan zal ik richting Loenen aan de vecht rijden nu. Op een gegeven moment kom ik bij een bruggetje dat open staat. Weer even een gedwongen pauze en dat is alleen maar goed. Ik ben niet zo ‘afstapperig’ geweest onderweg. Bij het veertje moest ik afstappen en even wachten en ook nu dus weer. Dat komt prima uit en is alleen maar goed. Ondertussen kan ik eens lekker om me heen kijken naar alle bootjes die voorbij varen.

klik voor groot

Het fietsen gaat verder nog steeds prima. Het verrast me wel. Ik voel mijn knie niet meer door de andere pedalen en ook de fietsschoenen zitten prima. De helm voel ik eigenlijk totaal niet. Het is net alsof ik een petje op heb. Gek dat ik nou eerst een te kleine helm had. Ik Schotland had ik echt last/pijn van dat ding en na het rijden had ik ook nog eens twee diepe indrukken op mijn voorhoofd van dat rot ding. Deze zit een stuk beter.

Na Loenen aan de Vecht sla ik rechtsaf en neem een pad tussen de plassen. Dat blijkt een beetje zacht fijn grindpaadje te zijn maar het is prima te befietsen. Jammer genoeg zie je niet heel erg veel van het water links en rechts van het pad. Ik had verwacht dat juist dit stukje van de route veel mooier zou zijn. Het is wel groen, maar ik zie dus geen water. Af en toe zie ik het wel tussen de bomen door en her en der zijn inhammetjes waar het water tot het pad komt en ik geniet van het klotsende geluid van het water tegen de kant.

klik voor groot

De route gaat nu via Oud Loosdrecht richting Kortenhoef alweer. Het gaat echt hartstikke goed en redelijk snel. Ga ik dit varkentje nou gewoon ‘even’ wassen op mijn fietsie?

klik voor groot

Al snel rij ik door Kortenhoef. Dat klinkt voor mij al heel ‘dichtbij Hilversum’.

klik voor groot

En dat blijkt ook te kloppen. Via ‘s Gravenland kom ik al snel bij Hilversum. Op de kaart had ik niet gezien dat dit ook een mooi en rustig stukje zou zijn. Ik ben heel verrast als ik de ‘Doodweg’ oprijd. Een mooie weg zonder autoverkeer dat achter de huizen doorloopt. Als ik het niet zou weten, zou ik echt niet door hebben dat ik eigenlijk door Hilversum fiets.

klik voor groot

Na Hilversum wordt het een eitje. Ik rijd de Westerheide al op en geniet van twee Schotse Hooglanders die naast het fietspad staan. wat gaaf zeg zeg ik hardop tegen mezelf. Dat slaat op twee dingen: dat ik hier al ben en dat ik die dieren ook nog eens zo zie staan. Het blijft leuk en ik ben nog steeds aangenaam verrast door de mooie route.

klik voor groot

Ik fiets een heel stuk over de heide. Het is nog steeds warm maar de zon laat zich nog steeds niet zien (gelukkig). Dat is voor mij op dit ritje best prettig eigenlijk.

Ik begin wel te twijfelen hoe ver het nou nog is. De navigatie had 71 km aangegeven maar omdat de route soms niet netjes via een kronkelweg getekend was, zal de echte route vast langer zijn. Maar hoe lang dan ongeveer? Ben ik al bijna in Laren? Ik herken helemaal niks terwijl ik hier toch vroeger gewandeld heb. Ik denk even dat ik een spoorlijn op de navigatie zie. Spoorlijn? Dan ben ik helemaal nog niet in Laren. Voor me niets anders dan het pad over de heide.

klik voor groot

Het fietsen gaat overigens nog steeds prima. ik merk niets en ook de fietsbroek zit lekker. Zou die broek nou wel of niet bijdragen aan een prettige zit. Het zadel is al erg fijn maar ik heb nog niet eerder zo’n lange rit achter elkaar gemaakt.

Dan ineens rijd ik de heide af en zie ik rechts van me de vlaggen van La Place aan de rand van de heide waar ooit Auberge de Postiljon was waar je vroeger heerlijk kon eten en waar mijn moeder tijdens een workshop nog eens heerlijke mousse de canard heeft leren maken. Ik ben dus gewoon nu in Laren! Ik kijk op de klok en zie dat het nog voor 10.30 is. Wat bijzonder zeg. Vier uur geleden stapte ik op mijn fietsje en nu ben ik hier al.

Ik besluit die rare route te fietsen die ik had uitgezet. Niet rechtsaf en dan langs de drukke weg naar Laren, maar linksaf langs de heide en dan slingerend richting laren door een wat groenere omgeving. Ik heb toch tijd genoeg!

Dat doe ik en uiteindelijk sta ik op 10.50 voor de deur waar S. de afspraak heeft. Gauw even bellen waar hij is met woef. Op de foto is nog net te zien dat S. met de telefoon aan zijn oor de hoek om komt lopen (wat ik niet wist toen ik de foto nam).

klik voor groot

Ik ga me bij de auto even een beetje opfrissen en trek daar mijn gewone buitenbroek vast aan. Later kleed ik me op het toilet van de opticien even om zodat ik droge kleding aan heb. Ik voel eigenlijk niets en daar ben ik blij mee.

Als S. klaar is bij de opticien gaan we poffertjes eten bij de kraam die in de zomer al honderd jaar in Laren staat. Ik ben er niet gek op, maar S. vindt dat heerlijk.

klik voor groot

Na deze welverdiende ‘lunch’ gaan we woefje lekker even uitlaten in Blaricum en daarna rijden we naar Garderen om de tentjes op te zetten. Waarschijnlijk gaan we dan vanavond nog even een stukje loslopen en verder vanmiddag luieren en een ijsje eten.

Mooi rondje van 77 km gefietst. Voor herhaling vatbaar! Ik ben erg benieuwd hoe dit gegaan was met de doggyride maar zo zonder kar achter de fiets is ook wel erg fijn….. Toch een racefiets voor erbij dan maar?

Gegevens:

* 20 graden
* 77 km

klik voor groot