Vandaag heb ik S. van de luchthaven gehaald. Morgen gaan we vogels kijken en daarom is hij hier wat eerder dan normaal gekomen. Na de lunch bij Rocks hebben we eerst boodschappen gedaan en aan het einde van de middag zijn we met woef in de doggyride naar het bos gereden. S. zou deze keer de doggyride trekken.
klik voor groot
We besluiten naar Presmennan Wood te fietsen en weer terug. Eventueel over een andere weg met een lus. Maar eerst maar eens zien hoe het gaat. We rijden richting het Ford hier en steken heel langzaam het water over. Dat gaat goed, het water staat niet te hoog als je er maar rustig doorheen rijdt. Dat valt alweer mee. Daarna gaat de weg helaas bijna rechtstandig omhoog. Ik kan dat wel omhoog joggen maar met de fiets en de kar (en zelfs zonder kar) lukt het niet. We stappen af en laten woef ook uit de kar zodat het wat lichter is. De klim is niet lang maar wel heftig. Halverwege bedenk ik dat ik iets vergeten ben en ik rij even terug naar de cottage terwijl S. langzaam verder omhoog zal lopen met woef en de doggyride. Op de terugweg vliegt mijn ketting eraf. Die kan ik dus eerst er weer om gaan leggen en thuis kan ik eerst mijn handen dus weer gaan boenen. Zo schieten we lekker op! Al snel duw ik mijn fietsje tegen de heuvel op en bovenaan wacht S.al op me. Samen fietsen we verder naar Little Spott. Eerst even lekker naar beneden! Daarna linksaf richting Stenton.
klik voor groot
Vreemd genoeg gaat de weg naar het bos maar langzaam. Het valt allemaal niet zo mee en S. zweet zich te pletter. We zijn er nog niet maar we komen nu wel dichtbij. Het weer is eigenlijk wel redelijk goed met een lekker zonnetje. Ik baal een beetje van de versnellingen want het voorblad doet het niet goed. Daarom liep ook de ketting er waarschijnlijk af. Dat moet wel geregeld worden voor vertrek volgende week want je moet wel kunnen schakelen met die kar achter de fiets!
klik voor groot
Het laatste stukje naar Presmennan Wood valt niet mee maar eindelijk zijn we er dan. Het pad naar het bos is eindelijk vervangen en is prima berijdbaar. Vorig jaar was het nog een enorm hobbelpad met grote gaten maar we kunnen er nu lekker overheen. Woef is al uit de kar en loopt voor ons uit naar het bos. Op de parkeerplaats maken we de fietsen vast en gaan woef lekker in het bos uitlaten.
klik voor groot
Onderweg zien we alle beeldjes en dingetjes die voor kinderen gemaakt zijn om een wandeling leuk te maken.
klik voor groot
Na de wandeling zijn we weer blij dat we fietsen weer zien staan. We moeten nu nog terug. We hopen maar dat we redelijk makkelijk terug kunnen fietsen. We vragen of iemand een foto van ons samen wil maken en die lukt aardig. Vreemd genoeg ontdekken we dat de voorband van de fiets van S. totaal leeg is. Hoe kan dat nou? Lek? S. gaat vol goede moed de band oppompen en ik opper al dat ik wel naar huis kan fietsen en daarna S. weer met de auto kom halen. Maar pompen gaat goed en we wagen het erop en kijken in Stenton weer hoe hard de band is.
klik voor groot
Gelukkig gaat de weg nu grotendeels naar beneden. Het fietst eigenlijk heel gemakkelijk en achteraf zien we op het hoogteprofiel dat de heenweg ook vals plat omhoog loopt. Daarom viel het dus tegen blijkbaar! De wind is wel koud inmiddels nu de zon weg is. We zijn natuurlijk ook afgekoeld door het wandelen in het dichte bos. Leerpuntje!
klik voor groot
In Stenton blijkt de band nog hard te zijn dus we kunnen verder fietsen. We snappen er eigenlijk niets van. Niet lek blijkbaar maar hoe komt die band dan zacht? We opperen nog even dat iemand de band leeg heeft laten lopen maar een grappenmaker zou dan alle banden leeg hebben laten lopen en de pompjes weggegooid hebben. Haha. We besluiten wel een volgende keer een fietstas met schouderhengsel mee te nemen en alles van de fietsen te halen. Weer een leermomentje.
Voordat we er erg in hebben, zijn we alweer op de heuvel richting Little Spott. Eerst naar beneden en daarna naar boven. S. doet het onwijs goed en komt gewoon boven daar met kar en al. Sterke man.
klik voor groot
Daarna zijn we er echt bijna en we rijden naar beneden naar het Ford. Deze keer dus lekker naar beneden die steile heuvel af maar we doen rustig aan. We kunnen toch niet keihard door het water rijden! Dan zijn we thuis. Het was maar 18,5 km maar toch weer een goede training zo.
klik voor groot
Helaas krijgen we als we thuis zijn een berichtje dat de tocht naar de vogels vanwege het weer niet door kan gaan. Dat is dus wel een teleurstelling. Dan gaan we morgen maar lopen en fietsen ofzo en in ieder geval ook naar de fietsenwinkel om de derailleur weer af te laten stellen.
Gegevens:
* 13 graden
* 18,5 km
klik voor groot
