Vandaag had ik een afspraak gemaakt met iemand van een webshop om het Ruffwear life jacket te passen met woef. Ze valt namelijk vaak tussen twee maten en ik wilde wel een goede hebben. De eigenaar was zo aardig om een afspraak thuis te maken zodat ik kon passen en zo reden we naar Haastrecht voor een pas sessie. Grappig genoeg hadden we vorige week in Haastrecht willen kanoën dus bedacht ik ineens vlak van te voren dat ik net zo goed daar een rondje kon gaan lopen dan. Snel dus een route in elkaar gezet en op weg gegaan. De pas sessie was een beetje moeizaam omdat de S in geel te klein was en de M te groot. Vreemd genoeg was de rode in S ietsje groter en zat die redelijk goed dus die werd het uiteindelijk. Ik ben benieuwd of het iets is. Ik hoop dat ze het nooit nodig heeft maar vooral dat het goed zit, want ze moet er wel mee kunnen liggen en zitten op de kano.

Na het passen gingen we meteen op weg. Het begin van de route was snel gevonden. Vanaf het zwembad daar loop je zo de weilanden in en het achterland met de molen en de Vlist.

klik voor groot

Het was best somber en ik vond het knap frisjes met de koude wind. Ik trok uiteindelijk zelfs mijn dunne jackje aan omdat ik ook af en toe stilstond om op de kaart te kijken. Ik had natuurlijk geen flauw idee waar ik precies was dus de kaart had ik wel nodig!

Het was eigenlijk meteen al een erg mooie route. Langs watertjes, langs de molen en langs allerlei vogels. Heel rustig verder dus ideaal voor een loopje. Ergens kon ik het pad niet op dat ik had ingetekend maar ik zag al snel een alternatief. Dat was notabene een prima pad om te lopen.

klik voor groot

Uiteindelijk kwam ik weer voor een hek uit waar een nogal modderig pad met schapen te zien was. Mmmmm misschien toch maar even doorlopen en dat lusje laten schieten dan….Ik steek dus door en kom uiteindelijk bij een splitsing waar ik eigenlijk uit had moeten komen. Daar ziet het pad er redelijk goed uit dus besluit ik alsnog vanaf de andere kant dan maar het lusje te doen. Ik weet al dat het einde dus modderig zal zijn maar what the heck. Mijn luxepaardjes (wegschoenen) kunnen me vast ook wel door de modder brengen. Na tien stappen zijn mijn voeten al doorweekt want met de opengewerkte upper van de schoenen is alles natuurlijk eigenlijk gewoon ‘open’. Geen probleem, ik ben natte voeten wel gewend. Vervelender waren de natte en kriebelende planten die kniehoog waren en vlak langs het pad groeiden. Ook brandnetels natuurlijk maar ik doe maar net alsof ik het niet merk. Ik ga nu toch niet meer terug maar een echt goed pad is het niet.

klik voor groot

Het stuk is nog best lang en langer dan ik dacht. Ik tuur nog eens op de kaart maar ik ga echt goed. Straks ergens weer rechtsaf en dan weer terug langs het watertje richting die schapen. Ook dat kan ik gewoon vinden natuurlijk en al snel lopen we over het brede graspad weer de andere kant op. Dat loopt een stuk makkelijker dan het pad met de wilde begroeiing van net. Ik zie ook ineens overal routebordjes. Dat moet ik eens uitzoeken want het lijkt me een erg mooi gebied!

klik voor groot

We hobbelen verder, stuiten op een hek waar woef gelukkig onder een stukje open gaas kan kruipen en komen bij de schapen uit. De modder valt eigenlijk best mee maar de wegschoenen zijn nog best glad en dat merk je vooral bij het afzetten. Maar dat maakt natuurlijk helemaal niks uit en voordat ik er erg in heb zijn we alweer bij het hek bij de schaapjes.

klik voor groot

Ik sla weer rechtsaf om terug te komen bij de splitsing en vervolg vanaf daar mijn eigen weg die ik had gemaakt. Even doorlopen en linksaf even langs een rustige weg. Ook best leuk en hier kan ik lekker even opschieten. Daarna slaan we linksaf en komen op een prachtige route tussen de weilanden door. Dit lijkt me ook erg mooi met de kano ook al zijn sommige bruggetjes wel erg laag. Maar mooi is het!

klik voor groot

Ik kijk af en toe even op de kaart maar ik ga nog steeds goed. De hekken die overal voor de koeien geplaatst zijn die van weiland naar weiland moeten kunnen lopen zijn gelukkig zo gemaakt dat je erlangs kunt. Dat is makkelijk!

Aan het einde van het pad moet ik eigenlijk linksaf maar zie ik weer zo’n bijna onbegaanbaar pad. Dat is trouwens deel van de Pelgrimsroute zie ik op de borden. Nooit geweten dat die daar liep en ook zie ik Floris V pad op de borden staan. Allemaal nog eens uitzoeken want er is hier dus veel te lopen en te ontdekken!

klik voor groot

Ik besluit even terug te lopen en de vorige afslag linksaf te nemen want dat was een verhard pad. Zo gezegd zo gedaan en na het verharde pad loop ik een stukje door een weiland om….. voor een gesloten hek uit te komen waar ik toch echt doorheen moet om bij het fietspad te komen. Wat raar! Gelukkig staat er een groepje fietsers op het fietspad en ik vraag of ze willen helpen om de hond eroverheen te tillen. Het blijken Italianen te zijn en eentje komt spontaan naar het hek en pakt woeffie aan. Denk maar niet dat ik daarna een handje krijg om over het hek te komen! De mannen zijn zeer gecharmeerd van woeffie die natuurlijk gek staat te doen na haar lift over het hek. Ik kan het dus zelf uitzoeken maar al snel sta ik ook veilig op het fietspad. Wat een geluk dat die fietsers daar nou net stonden! Ik moet er wel om lachen eigenlijk.

Daarna even een stukje weer langs de molen maar ook al liep ik daar ook op de heenweg, het blijft een mooi stukje natuur. Ik geniet er met volle teugen van. Heerlijk lopen en lekker om me heen kijken. De temperatuur is prima, lekker koel en dat merk ik meteen aan woeffie. Ik ben wel blij dat het droog gebleven is, want we moeten nog even naar huis rijden straks.

Na bijna 14 km staan we weer bij de auto bij de webshop voor de deur. Heerlijk en mooi gecombineerd zo.

Op naar de volgende run dan maar weer.

gegevens:

* 14 km
* 15 graden

augustus 198 km – 2015 totaal 2.608 km

rapa nui – 216 km
hoka bondi b – 115 km
hoka stinson lite nieuw – 266 km
hoka stinson trail – 830+ km
hoka clifton 2 – 42 km
minimus MT – 26 km
pure flow – 411 km
pure grit – 20 km