21.12.2019 – evy les 4 – 5 km

Het meest afschuwelijke dat ik me kan voorstellen is vandaag gebeurd. Vanmorgen ging ik in renkleding naar beneden. En daar vond ik mijn liefste Ziva. Dood op haar bedje. Ze was nog warm maar ze was toch echt niet meer hier. Hoe kan dat nou? We hebben alleen maar gehuild. Fleur moest ook even uit dus die hebben we laten plassen. Daarna hebben we ons de hele dag bezig gehouden met het begraven van mijn liefste maatje. We maken een mooi graf, begraven haar en gaan daarna planten kopen voor op het grafje. Daarna plaatsen we de planten en verspreiden de grond. Wat onwerkelijk allemaal. Ineens hebben we alleen Fleur.

klik voor groot

Hoewel we totaal uitgeput zijn aan het einde van de dag, lijkt het een goed idee om toch even eruit te gaan. We hebben de hele dag gehuild maar we moeten gewoon naar buiten. Ik ga mijn lesje lopen, S. fietst mee en voor het eerst neem ik Fleur dan maar mee aan de riem. Zou dat gaan lukken met haar aan de riem? Het is eeuwen geleden dat ze mee was en eeuwen geleden dat we langs de HWW liepen. Maar goed. Ze zal het dus nu echt moeten gaan leren. Het is al tamelijk laat als we dan eindelijk op pad zijn maar het gaat redelijk goed. Ik heb natuurlijk de lessen in de koptelefoon op mijn hoofd en ergens ga ik nog huilen ook onderweg door de muziek. Maar we ronden netjes het lesje af. Op naar de volgende. Nooit meer met Ziva rennen. Nooit meer samen op avontuur. Hoe verdrietig is dit nou.

klik voor groot