Gisteren liep ik een prachtig rondje met woefje richting het Veluwemeer. Daar badderde madam ook in het ijskoude water dus ik was benieuwd of ze vandaag enig teken van stijfheid zou laten zien. Dat was dus totaal niet aan de orde en daarom gingen we weer lekker op pad. Het was wel heel koud maar zonder wind en heel zonnig. Ik had van te voren weer een makkelijk beloopbaar rondje gemaakt met een nieuwe route (deels). Dat gingen we dus maar doen dan. Eerst even plassen in het bosje hier aan de overkant en daarna meteen over de snelweg over het fietspad verder. Ik droeg dus weer mijn Bondi zodat ik lekker over het verharde deel zou kunnen lopen maar ook wel uit de voeten zou kunnen offroad.

Het lopen ging prima. Het was zonnig en ik liep mooi de zon schuin tegemoet. Heerlijk op mijn gezicht en wel nodig ook want het was echt fris. Ik had voor het eerst in eeuwen weer eens een dikker shirt aan met een soort col. Dat was een goed idee want zo had ik het niet koud. Wafje had helemaal nergens last van. Ik ben blij dat ze niet vorige week getrimd is.

klik voor groot

Aan het einde van het fietspad slaan we linksaf. Daarvan liep ik al eens een stukje maar ik ga nu helemaal doorlopen tot het einde. Ik hoef dus niet op de kaart te kijken en dat kan ik goed merken qua tempo. Ineens schiet het gewoon lekker op qua kilometers.

klik voor groot

Net voor het einde van het fietspad nemen we een breed pad naar links, volgen dat en komen weer bij de rotonde van Nunspeet uit waar we de snelweg oversteken. Hier ga ik weer een klein stukje langs het hek maar daarna loop ik voor het eerst rechtdoor over een breed pad. Ik kom andere mensen met een hond tegen die woef bewonderen om haar mooie lichaam. Altijd weer leuk als ze aandacht krijgt natuurlijk. Daarna hobbelen we weer verder.

Ik heb geen idee waar ik eigenlijk langs loop. Aan mijn rechterhand zie ik gebouwen maar ik weet niet precies wat het is. Een instelling? Woningen? Zal eens op de kaart kijken want ik heb geen idee. Aan het einde moet ik even op de kaart kijken welk pad ik nu moet nemen terug naar de overweg. Hier verlies ik dan toch tijd maar uiteindelijk komen we uit bij de spoorweg overgang. Ik hoor al een tijdje de bel van de overweg en ik blijf braaf wachten. Ik zie rechts namelijk wel een trein. Maar dan word ik geroepen door de mannen van prorail aan de overkant. Ik kan veilig oversteken want er is een storing. De trein beweegt namelijk helemaal niet en staat daar gewoon te staan. Ik kijk nog een keer goed en steek daarna de dichte overweg over. Dat doe ik dus echt nooit natuurlijk.

Woef en ik hobbelen weer richting het fietspad en slaan daarna linksaf naar knooppunt 57. Ik weet al dat dat redelijk goed loopt maar verder weg is dan je denkt. Na ruim 11 km staan we weer voor de deur. Ik geef met wafje samen even de vogeltjes in de tuin eten en daarna kleed ik me om. Lekker rondje en op naar de volgende maar weer.

gegevens:

* 11 km
* -4 graden

februari 60 km – 2018 totaal 183 km

hoka tracer – 143 km
hoka clayton – 193 km
hoka clifton 3 – 600 km
hoka bondi 4 – 503 km
hoka infinite – 105 km
hoka mafate speed – 242 km