17.12.2017 – hulshorst – 12 km

Gisteren reed een verhuiswagen voor de eerste keer met de grote meubels en een heel aantal dozen. Dat schoot prima op en aan het einde van de middag was iedereen weer weg en sjouwden wij met wat laatste spullen heen en weer in het nieuwe huis. Toen S. met 2 lege dozen naar beneden liep, kletterde hij het laatste stukje van de trap af. Omdat het pijn bleef doen, zijn we alsnog naar de HAP gereden en naar de SEH. Nu zit hij dik ingepakt thuis met krukken en slaap nog als ik vertrek voor een rondje in Hulshorst. We zijn niet meer naar Capelle gereden gisteren. Zucht. Maar ik ga wel even lopen. Volgens mij kan het wel met de sneeuw hier. De hele week is er niets van lopen gekomen door de forse sneeuwval, het examen en andere dingen die mijn tijd opeisten. Balen. Ik hoop echt op betere tijden maar nu gaan we snel even op pad. Mooi is het wel! Ik zie hier ook afgebroken kruinen. Wij zijn niet de enige met schade!

klik voor groot

Ik loop eerst door het bos aan de overkant van het huis en ga daarna glibberend over het viaduct naar de zandverstuiving. Dood eng. Klote weer. Maar aan de overkant is het weer goed te doen gelukkig op mijn trailschoenen.

klik voor groot

Ik kies voor het bos en niet voor het grote pad. Terwijl ik mijn vader aan de telefoon heb die nieuwsgierig is hoe het met S. gaat, zie ik verderop een auto staan. De boswachter? Ik doe woef gauw aan de riem en even verderop blijkt het inderdaad de boswachter te zijn. Ik raak met hem aan de prat en hij zegt dat hij het goed vindt dat ik woef aan de riem heb. Ik biecht op dat ze net los was en hij lacht en zegt dat hij dat al gezien had. Het ijs is daarmee een beetje gebroken en we praten over de aanlijn plicht en de honden. Hij heeft zelf een Springer. Een boete kost maar liefst 99 euro. Hoeveel ga ik er daarvan krijgen in de periode dat we hier wonen? Ik ga toch eens nadenken hoe ik woef makkelijk aan een lange riem kan houden als ik kans loop om iemand tegen te komen. Misschien met een kleine rol lijn? Ik hou woefje de rest van de route aan de riem natuurlijk maar het is vaak lastig als ze niet voor me uit kan lopen omdat de riem te kort is. Moet ik maar eens naar kijken.

klik voor groot

De route is prachtig vandaag. Niet overal even goed te belopen maar wel mooi, zeker met de lichtharpen die door de bomen schijnt. Ik maak er een kiekje van.

klik voor groot

Wat zou S. ondertussen doen? Ik denk dat hij lekker in de serre naar de vogeltjes zit te kijken. Lekker op zijn gemakje eindelijk even zitten en niks doen misschien. Nou ja, ik geniet ook van het buiten zijn. Ik hoop maar dat zijn enkel minder pijn doet nu het ingepakt zit.

Ik let blijkbaar niet echt op welke kant ik uitga want ineens loop ik langs het theehuis dat om de week op zondag open is. Niet vandaag maar ik heb wel elke keer het bordje gezien tijdens mijn run maar nog nooit het theehuis zelf. Apart dat ik hier nu uitkom.

klik voor groot

Ik kijk op de kaart waar ik ben. De route is gelukkig niet erg uit de buurt van waar ik heen moet dus we kunnen gewoon doorlopen richting het grote fietspad naar de Brandsweg overgang. Ik kies voor het Willemsbos voor het laatste stukje en ga ervan uit dat ik nu geen boswachter meer tegenkom en laat woefje even los. Maar het is daar zo glad dat ik terugkeer en langs het fietspad het laatste stukje terugloop. Bij de zendmast zie ik de auto van de boswachter weer staan. Woef en ik glibberen weer over het viaduct terug naar huis terwijl er notabene een loper gewoon overheen loopt. Bluf of andere schoenen? Bij het hek rijdt de boswachter langs en hij zwaait. Die kom ik vast vaker tegen de komende tijd!

Op naar de volgende run maar weer.

O ja, als ik thuis kom is het huis doodstil. Als ik boven ga kijken wordt S. verdwaasd wakker. ‘Waar ben ik?’ Hij heeft dus al die tijd geslapen!

gegevens:

* 12 km
* 2 graden

december 67 km – 2017 totaal 2.627 km

tracer – 143 km
hoka clayton – 160 km
hoka clifton 3 – 600 km
hoka bondi 4 – 479 km
hoka nieuw – 93 km
hoka mafate speed – 19 km