Inmiddels is het hele plan klaar inclusief etappes en slaapplaatsen. Er zijn verschillende opties qua slapen en dat is ook (deels) afhankelijk van de datum. Ik ben afhankelijk van het weer dus zodra het drie dagen mooi weer is, gaan we op pad! Ik loop de ruim 90 in 3 dagen, dus ruim 30 km per dag. Dat is genoeg als je ook nog iets wilt zien en de dagen zijn ook nog niet zo idioot lang in deze tijd van het jaar dus twee dagen is gewoon geen goed idee. De route is een ‘rondje’ en dat maakt planning iets makkelijker. Ik start in Maastricht en kom daar dus ook weer aan. Vanaf Maastricht loop ik eerst naar Slenaken, van Slenaken naar Vijlen en daarna van Vijlen weer terug naar Maastricht.

In Slenaken en in Vijlen ga ik dus overnachten met de tent en inmiddels heb ik een bedrijf bereid gevonden om mijn rugzak van Slenaken naar Vijlen te brengen. Ik heb al een gewone dagrugzak bij me met waarin water en voer voor woef, en dingen voor mezelf zoals een jackje, fototoestel etc. Ik weet inmiddels dat dat wel voldoende is en als ik niet per se met volledige bepakking hoef te hardlopen, is dat alleen maar prettig want de grotere dagrugzak weegt ook nog wel wat.

Over de route wordt geschreven:

‘Wie schoan os limburg is’, Limburgs tweede volkslied móet betrekking hebben op deze etappe. Maastricht met beschermd stadsgezicht verlaat je langs de oudste stadspoort van Nederland, de oudste brug van Nederland, twee van de belangrijkste kerken in Nederland en zeven gotische kerken en kapellen. De Maas stroomopwaarts volgend zijn in de Eysder Beemden Konikspaarden de baas waarna bij kasteel Eysden, de karakteristieke boomgaarden en de fraaie dorpsrand het landschap gewoonweg mooi is. Niet voor niets dat dit gebied ‘bloesem van het zuiden’ wordt genoemd. U gaat van Mariadorp over holle wegen, in het landschap uitgesleten door de schurende werking van wegstromend water. Veel groen, wegkruisen en kapelletjes, zacht golvende dalen en witgepleisterde vakhuizen. Zuid-Limburg lijkt hier wel een stukje buitenland. In Noorbeek loopt u over d’r Pley, het dorpsplein wat er nog steeds hetzelfde uitziet als 350 geleden. Het wordt niet voor niets het meest traditionele dorp van Limburg genoemd. U overbrugt grote hoogteverschillen van 66 meter NAP in Mariadorp tot 213 meter NAP waarna u afdaalt naar het dal van de Gulp in Slenaken op 140 meter NAP. In Slenaken is het riviertje de Gulp nog maar een klein stroompje terwijl u hier toch uitkijkt over een diep uitgesleten dal. De hellingen zijn steil en hoog en door draaihekjes, ‘stegelkes’, gaat u dwars over het land. In het Boven-Geuldal moet u wel denken aan de woorden van bioloog Heimans: Het mooiste hoekje van ons land, de tuin van Epen’. Na de Geul blijft u klimmen tot aan het drielandenpunt bij Vaals op 322,5 meter boven NAP. Alsof het nog niet genoeg is, komt u onderweg nog een 300-jarige eik tegen in het Vijlenerbos, het hoogst gelegen bos van Nederland. Na het toeristische Vaals zijn de beken die u passeert niet te tellen: Zieversbeek, Hermansbeek, Harleserbeek, Mechelderbeek en Lombergbeek. Het is duidelijk dat hier het water van het heuvelland wordt afgevoerd. Misschien ontmoet u in Holset nog een van de duizenden pelgrims die hier jaarlijks het kerkje met de imitatie van de Lourdesgrot bezoeken. Een aaneenschakeling van hooilandjes, bosjes, heggen en knotbomen brengt u in Vijlen, het hoogst gelegen dorp van Nederland. In eindpunt en kloppend hart van het Limburgse heuvellland Gulpen kunt u nagenieten van een plaatselijk gebrouwen bier. ‘Gaank mer wiejer en maak andere bliejer’ vrij vertaald: ga maar verder en maak anderen blijer. Dat is het toepasselijke opschrift van het wegkruis bij de Schaapsput in het Gerendal. Het dal is een belangrijk bloemendal met meer dan 140 soorten. In de baker- mat van het toerisme van Nederland, Valkenburg, ziet u mergelstenen huisjes en een enkele boerderij omgeven door dikke stadswallen. Het lieflijke riviertje de Geul stroomt door het stadje en met kastelen en mysterieuze grotten in de buurt zult u moeilijk afscheid kunnen nemen om het laatste gedeelte van het Krijtlandpad naar Maastricht te lopen.

Vijlen ken ik natuurlijk al van eerdere runs en ik wet dus al dat de tweede dag het lastigst zal zijn met de hoogteverschillen daar. Maar mooi zal het zeker zijn want er is veel natuurschoon en er is verder ook veel te zien en route. Ik ben benieuwd. Ik ben er klaar voor dus laat het betere weer nu maar gauw komen.